Andvari - 01.01.1940, Síða 23

ANDVAni
Jón Baldvinsson
19
íyrir íslenzka alþýðu að taka séx- merki mannanna frá
Moskva í hönd og ganga með það út i baráttuna. Undir því
inerki mun hún bíða ósigur og falla.“
Hér kemur fram skoðun Jóns á því, hvert erindi komm-
nnisminn, eins og hann hefir verið fram borinn af vald-
l'öfunum í Rússlandi og fylgifiskum þeirra úti um heim,
eigi til islenzkrar alþýðu.
Jón var eigi síður andvígur nasistum og fasistum og öðr-
unx skyrtuklæddum hoðberum þeirrar villimannlegu þjóð-
Þdagsstefnu, sem geisað hefir eins og skæð farsótt um
Norðurálfu í síðustu tvo áratugi og dró menningarþjóðir
nlfunnar að lokum út í þann hildarleik, sem nú er háður.
Jón var mjög mótfallinn öllu einræðisbrölti og unni frelsi
°g sjálfræði einstaklinga og þjóða. Samtímamenn Jóns höfðu
orðið að berjast fyrir ýmsu af því frelsi, sem almenningur
uýtur nú. En nútímaæskan, sem hefir fengið frelsið bar-
uttulaust upp í hendurnar, virðist ekki alltaf meta þetta
hnoss að verðleikum og oft og einatt vera reiðubxiin til
tess að afhenda það fyrir fortölur einhvers tunguliðugs
uáunga, sem lofar gulli og grænum skógum, ef hann fái
að fara með fólkið eins og kvikfénað. Það styrkti Jón líka
luikið í trúnni á réttmæti stefnu sinnar, að hann sá stöð-
ugt vera að koma í ljós árangur af hinni rólegu og mark-
vísu umbótastefnu lýðræðisjafnaðarmanna, bæði hér á landi
°g annars staðar.
Þrátt fyrir það, að innbyrðis deilur í Alþýðuflokknum
'eiktu nokkuð aðstöðu hans sem stjórnmálaflokks, náðist þó
tyrir starfsemi flokksins ótrxilega mikill árangur á skömm-
Ulu tínxa. í sjálfu sér voru málefnalegir sigrar flokksins
Uliklu meiri en félagslegur og skipulagslegur þroski verka-
lýðsins bendir til. Þetta nxá einkuixx þakka öruggri forustu
a stjórnmálasviðinu.
í grein þessari hefir aðallega verið dregin fram starfsemi
^óns í sambandi við verklýðsmál og málefni Alþýðuflokks-
MW. Pólitísk starfsenxi hans náði langt út yfir þessi svið.
Jóni var meðfæddur sá eiginleiki góðra stjórnmálamanna,