Andvari - 01.01.1940, Blaðsíða 91
andvari
Rannsóknarnefnd ríkisins
87
kennari á Akureyri vinnur að tveim verkefnum í sumar.
Annars vegar að kynna sér þær breytingar, sem orðið hafa
a mýragróðri í Flóanum vegna áveitunnar, og áhrifa beitar
a afréttarlöndum til fjalla. Setur Steindór í því skyni smá-
girðingar á mörgum stöðum á hálendinu, til að sjá mun á
gróðri, þar sem friðað er, til samanburðar við hin opnu
beitilönd. Verður með þessum hætti hægt að leiðbeina bænd-
uni um það, hve mikið má hafa af fé í hverju upprekstrar-
íandi. Nú virðist uppblástur og eyðilegging af foksandi vofa
yfir allmiklu af afréttarlöndum bænda, þar sem of miklu
af fé og gripum hefir verið beitt á landið. Trausti Einarsson,
Sa er endurvakti Geysi, heldur áfram rannsóknum á hverum
°g laugum. Finnur, sonur Guðmundar Bárðarsonar, hefir í
vor gert mikilsverðar athuganir út af fækkun æðarfugls.
Með athugunum i mörgum æðarvörpum við Húnaflóa virð-
ist Finnur hafa sannað, að veiðibjalla er sá vargur í æðar-
''arplandi manna, að engin von sé til, að sá atvinnuvegur
tlómgist, nema veiðibjöllunni verði að mestn leyti útrýmt.
Margir fleiri menn eru að verki hjá rannsóknarnefndinni,
en þessi dæmi nægja til að sýna, hvert stefnir með störf
hennar.
Annað dæmi sýnir, hve heppilegt er, að fulltrúarnir í rann-
sóknarnefnd eru kosnir af sérstökum aðiljum, þar sem hver
hefir sín sérstöku sambönd. Sumarið 1939 fékk Ásgeir Þor-
steinsson af tilviljun vitneskju um það, að Vestur-íslend-
ingur einn hefði starfað að borun í Drápuhlíðarfjalli á Snæ-
fellsnesi með bor, sem væri Liltölulega ódýr, en gæti þó verið
nytsamur til margra hluta. Vissi hann, að bor þessi mundi
falur til kaups með tilheyrandi áhöldum fyrir 5—6000 kr.
Lagði hann til, að rannsóknarnefnd keypti borinn. Ríkis-
stjórnin tók því máli vel og lagði fram fé til kaupanna.
Kíkið átti áður stóran bor, líkan þeim, sem Reykjavíkur-
hær notar á Reykjum. En það kostar nokkur þúsund krón-
ur að koma slíkum bor fyrir og grafa eina holu. En með
hor þeim, sem Vestur-íslendingurinn seldi, má grafa með
handafli, þó að betra sé að hafa til verkléttis lítinn mótor.