Vaka - 01.07.1927, Page 87

Vaka - 01.07.1927, Page 87
[vaka] BAUGABROT. 293 á litið. Vatnið, sem gyrti húsin og búðiínar í Lundún- um, hefir ef nokkuð var aukið á töfra þeirra og furðu- fegurð. Því að eins og katólski presturinn í sögunni sagði: ,,Vín er gott með hverju sem er nema vatni“, og eftir likri reglu er vatn gott með hverju sem er nema vini. [Eftir G. K. Ghesterton. — G'. F. þýddi.] MÁLAÐ ANDLIT. Um daginn hitti ég á götu unga slúlku, sem mér fyrir skemmstu hafði virzt hreinn og beinn telpu- hnokki. En frá því síðast, er ég sá hana, hafði hún tekið þetta líka litla stökk, sem manni þykir svo undra- vert og kemur manni i hálfgerð vandræði, frá stálpuðu barni til fullkomins kvenlegs þroska. Það hefði ekki þótt neitt undarlegt, þó ég hefði kysst hana á götunni, þegar ég sá hana siðast. En nú datt mér ekki frekar í hug að kyssa hana en að blístra yfir þvera götuna til biskupsins af Kantaraborg, ef ég hefði séð þeim höfð- ingja bregða þar fyrir. Var líkast því sem hún hefði þanið vænginn og væri flogin burt úr hreiðrinu. Hún var nú ekki lengur barn; hún var fullorðinn kvenmað- ur. Ég var að reyna að haga orðum mínurn, þó mér tíekizt það hálf-klaufalega, eftir hennar nýja manni; og þegar við skildumst, tók ég heldur dýpra ofan en ég er vanur. En það, sem mér þótti markverðast við stúlkuna og kom mér til að l'ara að skrifa um hana, var þó þetta: ég sá, að hún hafði inálað sig í framan og inélað á sér andlitið. En sé það nokkuð, sem ég hefi fullkomna and- styggð á, þá eru það máluð andlit. Þetta verða menn auðvitað að gera, þegar þeir eru á leiksviðinu. En leik- sviðið er líka heimur ímyndunarinnar og þar verður konan jafnvel stundum, þótt hún sé komin undir sex- tugt, að láta lita svo út sem hún sé ekki mikið meira en 17 ára. Og það er engin tilgerð í þessu. Það er bein- línis skylda hennar samkvæmt þvi hlutverki, sem hún leikur, hvort sem henni nú er það ljúft eða leitt, rétt eins og við hver fyrir sig verðum að rækja köllun okk,- ar. Ég vildi t. d. gjarna, að ég þyrfti ekki að skrifa þessa grein mína af þvi, að veðrið er orðið svo gott sem það
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Vaka

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.