Vikan - 05.12.1968, Side 69

JACOB’S
Meira en 100 ára reynsla og kunnátta í
aö framleiða Jacob‘s Cream Crackers,
er ástœðan fyrir bragði og gœðum
þessarar afbragðs vöru. Kaupið pakka
af Jacob‘s Cream Crackers og þér
sannfærizt um bragð og gæði.
Made in England by
W 4 R Jacob & Co (l'pool) Ltd. Llverpool England
English
Cream
Crackers
NETWEISHT TV> OZ • 213 g
Malt, Salt, Baklng Powdar iVaait. aico. mnna. oiít. aaa.
Jacob s Crcam Crackcrs fœst i nœstu búðMjYlcsl sclda kcxið^á markaðinum
trúlofuð. Fleur segir mér að það haf víst eitthvað verið milli pabba
hennar og mömmu, áður en þið mamma giftust. Ég veit ekki hvað
það var, sem skeði þá, en það kemur út á eitt. Það er svo langt
síðan. Ég elska hana, pabbi, og hún segist elska mig. Það væri
heimskulegt að láta gamla atburði eyðileggja hamingju okkar, finnst
þér það ekki?
Á þessu örlagaríka augnabliki ákvað Jo að láta hann aldrei sjá
Tbréfið, ef hann gæti komizt hjá því. Hann lagði hönd sína á hand-
llegg sonarins. — Ef þú heldur fast við þennan ásetning þinn, þá
ígerir þú móður þína óhamingjusama til æviloka. Þú mátt trúa mér,
drengur minn, það er ekki hægt að grafa fortíðina x jörð. Ef þú
vissir hvað raunverulega skeði, þá myndir þú ekki hika við að slíta
sambandinu við Fleur. Viltu ekki reyna að treysta orðum mínum?
— Ég get ekki sleppt henni. Hvað er það sem stendur á milli
okkar? Segðu mér það. Láttu mig ekki vera lengur á þessum píslar-
bekk....
Jo sá nú að honum var ekki undankomu auðið. Hann sat um
stund, með lokuð augun og dró andann með erfiðismunum. Svo dró
hann bréfið upp úr vasa sínum og sagði þreytulega: — Ef þú hefðir
ekki komið heim í dag, þá ætlaði ég að senda þér þetta bréf. Ég
vildi óska að ég hefði ekki þurft að leggja þetta á þig — og reyndar
á okkur móður þína líka. En mér er það ljóst að þú verður að vita
allan sannleikann. Lestu þetta bréf, ég rölti hér út í garðinn á meðan.
Sólin hafði brotizt í gegnum skýin, og hann virti fyrir sér unaðs-
legt útsýnið, skugga trjánna, sem nú urðu æ lengri, bláan himininn
og ljósa skýjabólstrana. Hann gekk yfir grasflötina að gamla eikar-
trénu. Skuggi þess var svo blessunarlega svalur. Honum hafði
skyndilega orðið óskaplega heitt.
Ég hefi auðvitað ofreynt mig, hugsaði hann, og hann fann hvernig
máttur hans var að þverra. Hann staulaðist yfir að veröndinni,
dróst upp þrepin og datt upp við húsvegginn, með andlitið niður
að blómabeði, og angan blómanna blandaðist saman við óbærilegan
sársaukann, sem ætlaði að kæfa hann.
Með því að nota síðustu kraftana komst hann við illan leik inn
um dyrnar og hné ofan í stól föður síns. Hann fann ofsalegan kipp,
svo varð allt dimmt....
Til kynningin í blöðunum um lát Jo Forsytes, hafði engin sérstök
áhrif á Soames. Þessi náungi var þá úr sögunni. Þeir höfðu aldrei
verið neitt kunnugir, og sú tilfinning, sem kölluð er hatur, var fyrir
löngu fölnuð í hjarta Soames. Jo hafði í tuttugu ár notið góðs af
því húsi sem einu sinni átti að verða heimili hans, og nú var hann
dáinn. Hann var þá allur og nú var hægt að slá striki yfir áhrif
frá hans hendi. Soames fletti blöðum Times svo það brakaði í.
En svo fór hann að hugsa nánar út í þetta, og hann varð órólegur,
hvernig skyldi Fleur taka þessum fréttum, ef hún þá heyrði þær.
Dóttir hans las sjaldan blöðin og örugglega ekki dánartilkynningar.
Hann borðaði hádegisverð hjá Winifred systur sinin.
— Þú hefur líklega lesið fréttirnar frá Robin Hill, að þessi ná-
ungi er dauður? sagði hann.
— Já, sagði Winifred. — Mér finnst að hann eigi að njóta sann-
mælis.
Soames tuldraði eitthvað, honum leið sýnilega ekki vel. Eins og
leiftri sló því niður í huga hans, að menn eru frekar dæmdir eftir
mannkostum heldur en gjörðum sínum. En hann vildi ekki dvelja
við slíkar hugsanir, svo hann sagði við Winifred:
•—■ Áttu aðalsskrána?
— Já, þarna í neðstu hillunni....
Soames tók þykka, rauða bók út úr hillunni og fór að blaða í henni.
.J
VTKAN-JÓLABLAÐ 09