Menntamál - 01.12.1937, Side 32

190
MENNTAMÁL
kennslumálaráðuneytisins þýzka, og fór fram í ríkisleik-
húsinu með aðstoð beztu leikaranna þar.
Svo náin samvinna milli Jiáskólans og ríkisleikhússins,
\ar álitin þjóðfélagslegt menningarmál með óútreiknan-
Jegum framtíðarmöguleikum.
Eins og kunnugt er, er engin föst leikarastett enn þá'til
hér á íslandi. Þar af leiðir svo aftur það að hérlendis eru
þeir mjög fáir, sem hafa lagt sig nokkuð verulega eftir
]>essari list, því listræn leikni á þessu sviði tekur mjög
Jangan tíma, og alla æfina getur maður verið að læra, taka
framförum. Það er því ekki auðvelt, að tiltaka neinn viss-
an tímafjölda, sem nægilegan til þessa náms. Frekar
en ]>að er liægt að segja hve margar ldukkustundir þurfi,
til að gera mann að fiðluleikara eða listmálara.
Fyrstu undirstöðuatriðin í lalkennslu eru lík, og mörg
þau sömu og fyrir söngkennslu. Því eins og kunnugt er, er
fögur og rétt meðferð texlans þýðingarmikið atriði fyrir
söngmanninn og tillieyrendur hans. Það er því mikið auð-
veldara að kenna þeim framsögn, sem eitthvað liafa lært
i söng, því þeir hafa venjulega tileinkað sér undirstöðu-
atriðin. Þar að auki reynist ]>að miklu hægra, að kenna
þeim ]>essa grein, sem liafa næmt eyra fyrir1 tónum, —
sem eru að eðlisfari músikalskir, eins og kallað er.
Eins og áður er um getið, eru bezlu leikhús mennta-
landanna talin að vera bezti vörður móðurmáls þjóðanna,
og þangað er leitað, til að hlusta á hina fegurstu meðferð
þess. Þau ráða og yfir fullkomnum skólum, sem kenna
væntanlegum leikurum framsagnarlist, meðal annars.
Engin fullkomin lcikhús nota það fólk fil opinberra
leiksýninga, sem ekki hafa lilotið langa og; marghliða und-
irbúningsmenntun. Frekar en kunnáttulausir málarar
halda sýningar á málverkum, eða ólærðir hljóðfæraleik-
arar halda opinbcra hljómleika.
Óneitanlega er það eitt af því marga, sem tefur fyrir
þróun íslenzkrar leikmenntar, hvað litlar kröfur eru gerð-