Menntamál - 01.08.1962, Side 53

MENNTAMÁL
143
huganir á eðli stamsins, gera tilraunir með það, kennt að
stama á marga mismunandi vegu. Honum er sagt að tala
um stamið eins og ekkert sé, viðurkenna það hvar og hve-
nær sem er og gera enga tilraun til að fela það á nokkurn
hátt. Allri athygli er beint að því að minnka áreynsluna
fremur en að minnka stamið. Það er ekki spurt hve mikið
stamið sé, heldur hve áreynslukennt það er. Ekki um,
hvað er gert, heldur hvernig það er gert.
Eins og sjá má af þessu, eru gerðar harðar kröfur til
sjúklingsins sjálfs, meðan á meðferðinni stendur. Ekki
verða fengin meðul eða aðrir einfaldir læknisdómar við
stami. Lækningin felur oft í sér breytingu á sjálfum per-
sónuleikanum, breytt viðhorf, nýja lifnaðarhætti og hlut-
læga sjálfskoðun. Lækningin er í rauninni framkvæmd af
sjúklingnum sjálfum, — talkennarinn leiðbeinir aðeins,
ræður stefnunni og aðstoðar eftir mætti, fyrst og fremst
með því að sýna skilning og samúð og með því að finna
verkefni handa sjúklingnum til að spreyta sig á hverju
sinni. — Þessi meðferð tekst að vísu misjafnlega vel, en
hún hefur þann kost fram yfir þá gömlu, að þar sem sú
lækning entist sjaldan lengi og stamið skaut venjulega upp
kollinum af enn meira krafti en áður eftir misjafnlega
langan tíma, virðist nýja aðferðin nokkuð örugg, þar sem
hún hrífur. Auk þess má oft hjálpa einstaklingum til betri
skilnings á sjálfum sér og meira jafnvægis í daglegu lífi,
þótt staminu sé ekki að fullu eytt, enda ekki stamið sjálft,
sem skiptir öllu máli, heldur áhrifin, sem það hefur á lif
og velferð þess, sem af því þjáist.
0g hvað er þá hægt að gera til þess að koma í veg fyrir
stam, — eða að minnsta kosti, að það komizt á annað og
hættulegra stigið?
Ef við minnumst orða Dr. Johnson um, að öll börn stami
á vissum aldri, getum við verið honum að nokkru leyti sam-
mála. Hjá mjög miklum hluta barna á aldrinum 31/?—4*4