Æskan - 01.11.1970, Qupperneq 64

Dagana 12. og 13. september fór fram í Kóngsbergi í
Noregi keppni 11 og 12 ára barna í frjáisum iþróttum.
Mót þetta er kallað „Andrésar andar leikarnir", því að
fyrirtækið, sem gefur út Andrésar andar blöðin í Noregi,
stendur fyrir þessu móti ásamt Frjálsiþróttasambandi
Noregs. Tvö íslenzk börn voru boðin til mótsins, og urðu
fyrir valinu þau María Guðjohnsen frá Reykjavík og
Friðjón Bjarnason frá Borgarnesi. Fararstjóri barnanna
var Sigurður Helgason. ÆSKAN hefur fengið þau Maríu
og Friðjón til að segja frá ferðinni, sem var í alla staði
mjög vel heppnuð.
Lagt var af stað með flugvél Loftleiða frá Keflavíkurflugvelli
kl. 9.30 að morgni fimmtudagsins 10. september. Okkur
þótti einkennilegt, að flugvélin var skyndilega komin yfir
Reykjavlk, sem við vissum að var ekki á leiðinni til Oslóar.
En Sigurður sagði okkur, að þetta væri gert fyrir hina fjöl-
mörgu erlendu ferðamenn, sem voru í flugvélinni. Það var gaman
að fljúga yfir landið okkar og sjá húsin, vegina, jöklana og Heklu-
hraunið nýja, kolsvart, en Hekla sjálf var að sjá eins og smáhóll
úr svona mikilli hæð.
Landið okkar hvarf nú brátt úr augsýn og við vorum stödd I
6000 m hæð yfir Atlantshafinu. Við létum fara vel um okkur í
flugvélinni, enda gerðu flugfreyjurnar allt til að gera ferðina sem
þægilegasta. Við vorum rétt búin að borða gómsætan mat, þegar
vélin fór að rugga dálítið. Við litum niður og sáum fljótlega, að
við vorum yfir hálendi Noregs. Flugvélin lækkaði nú flugið og
allt í einu vorum við lent á flugvellinum við Osló I úrhellisrign-
ingu eftir rúmlega þriggja stunda flug frá Reykjavlk. Við kvödd-
um flugvélina okkar, hana Guðríði Þorbjarnardóttur, og héldum
inn í flugstöðvarbygginguna. Þar tók á móti okkur maður, sem
ók okkur til borgarinnar. Þegar við höfðum komið okkur fyrir á
hótelinu, fórum við út að skoða borgina. Við sáum konungshöll-
ina, þjóðminjasafnið, þjóðleikhúsið, ráðhúsið og margt fleira.
Einnig fórum við I verzlanir. Ef til vill var skemmtilegast að fara
með neðanjarðarbraut upp í hinn fræga Vigelandsgarð og skoða
öll listaverkin þar.
Þegar við komum heim á hótelið, beið kvöldverðurinn okkar.
Síðan fórum við að sofa.
Morguninn eftir kom maðurinn aftur, sem sótti okkur á flug-
völlinn, og nú ók hann með okkur í mjög stóra verzlun.
Við höfðum ekki mikinn tíma, því að klukkan 12 áttum við að
leggja af stað til Kóngsbergs. Auðvitað héldum við, að við ættum
að fara þangað með venjulegum áætlunarbll. Þess vegna urðum
við mjög undrandi, þegar við sáum, að bíllinn, sem beið við
hótelið, var allur skreyttur með myndum af Andrési önd og fleiri
persónum úr sögum Walt Disneys. Við kvöddum nú leiðsögu-
mann okkar, sem gaf okkur að skilnaði fallega silfurskeið með
merki norska frjálsíþróttasambandsins.
Við ókum nú sem leið liggur til Kóngsbergs, sem er 80 km
frá Osló. Á leiðinni fórum við fram hjá mörgum sveitabýlum, sem
öll voru eins máluð, íbúðarhúsin hvít en útihúsin rauð. Lands-
lagið var fallegt, en samt fannst okkur einkennilegt að sjá engin
eiginleg fjöll, aðeins skógi vaxnar hæðir.
Það var auðséð, að hátíð fór I hönd í Kóngsbergi, þegar við
komum þangað. Öll aðalgata bæjarins var skreytt með myndum
af Andrési önd og félögum hans.
Við bjuggum á nýju hóteli, sem heitir Hótel Saga. Fyrir framan
gluggana var foss í ánni, sem rennur um miðja borgina.
Við hvíldum okkur vel allan þennan dag, því að daginn eftir
var keppnin. Og um kvöldið áður en við fórum að sofa nuddaði
Sigurður þreytuna úr fótunum á okkur.
Við vöknuðum snemma vel hvíld, en dálítið spennt. Við vorum
dálítið kvíðin fyrir því, að ef til vill myndum við ekki standa okkur
nógu vel. Keppendur voru 450 frá öllum Norðurlöndunum og
612