Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.06.1919, Síða 51

Skírnir - 01.06.1919, Síða 51
Skirnir] Björn nr Mörk. 145 lieldur ruaður en áður fyrir sér«. Ekki >meiri maður<. »Heldur maður«, — nær þvi að vera maður. En Björn væri lakari persóna en hann er, ef honum 'væri ekkert gefið nema grobbið og hugleysið. En því fer fjarri. Hann er tiyggur Kára og vill duga honum sem bezt. Hann er ráðagóður og slunginn. Og hann hefir ein- Jægan vilja á að vera drengskaparmaður. Þetta ósamræmi í fari Bjarnar: millibilið milli þess, ■sem hann vill vera og er, vill gera og getur, kemur viða Iram. Þegar óvinir Kára koma að honum sofandi, vekur Björn hann. Hann flýr ekki burt í skelfingaræði. Hon- um ferst betur við Kára en t. d. þrælunum við Arnkel goða, þegar hann átti líf sitt að verja á Örlygsstöðum. En Birni finst ekki þessi trúmenska sin eðlileg og sjálf- sögð, eins og hverjum venjulegum manni. Honum finst hún orða verð, og hann segir við Kára þessa merkilegu ■setningu, sem sýnir inst inn í hugskot hans: »allmjög þarft 'þú þó min til. Myndi sá nú hafa hlaupið í braut frá þér, er eigi væri jafnvel hugaður sem eg em«. OgþegarKári býður honum að ríða burt og forða sér, neitar Björn, bæði af því að hann er hræddur um lif sitt, og óttast tungur vondra manna, ef hann kæmist undan, en líka af hinu — þó að það komi ekki fyr en seinast —, að þá yrði hann Kára að engu gagni eða liði. Kemur þessi tviskinnungur lika vel fram i samtali þeirra Kára, þar sem Björn hafði i BÍnu orði hvort, að hann vildi flýja sem harðast, eða hitt, að hann vildi biða og taka í móti. Grobb hans er með öðrum orðum ekki einungis i munninum. Hann er þyrst- ur í frægð, langar til þess að vega. í orðum hans við húsfreyju sina: »Aukist hafa heldur vandræðin, kerling«, hlakkar ánægjan yfir að hafa verið með í vígaferlum. Og af því að hann er ekki fær um að vega menn á drengi- legan hátt, gerist hann grimmur og vill níðast á þeim, sem varnarlausir eru. Hann ætlar að vega Ketil úr Mörk eftir að Kári hefir þrifið hann höndum, og í ummælum hans um Grana Gunnarsson (»Björn kvaðst eigi nenna að drepa hann, en kvað hann þó þess maklegan«) sést 10
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.