Skírnir - 01.06.1919, Qupperneq 110

204
Ritfregnir.
[Skirnir
danska orðið »bekymret« (þungbáinn, áhyggjufullur), aem hér er
Jjytt með »angurvœr«. Á sömu bls. kemur þessi setning fyrir^
»Bóndinn í Langholti þagnaði og þagði um stund«. Loks eru mál-
leysur eins og »alt kvöldið út í negn«, »sólkringlan«, »gamaldags«
o. s. frv. Fjöllin »báru við himin« (fyrir: bar við himin) »með skörp--
um og skýrum takmörkum« (fyrir: brúnum).
Þ/ðandinn hefir engan veginn verið fœr um verk sitt, hvorkb
að smekk, þekkingu og vandvirki nó yfirleitt þroska og viti.
Kristján Albertsson.
Skólablaðið. Útgefandi Kelgi Hjörvar. XI. ár. 1919.
Svo sem kunnugt er, var útgáfu Skólablaðsins frestað við ára-
mótin 1916—’17. Síðastliðið nýár hóf það göngu sína á ný, og'
hefir Helgi Hjörvar gerst eigandi þess og útgefandi. Hann hefir
og keypt blaðið »Vörð«, er Hallgrímur Jónsson kennari tók að gefa
út, er Skólablaðið fóll niður, og loks hefir Skólablaðið erft fyrir-
hugað tímarit um uppeldismál, er koma átti út á Akureyri. Er
það skynsamlegt, að sameina þannig krafta.ia, heldur en að hver
bauki f sínu horni. Skólablaðið kemur út einu sinni á mánuði, eln-
örk lesmáls hvert blað, 12 arkir á ári. Kostar 3 kr. árgangurinn.-
Ræðir einkum uppeldismál og alþýðumenning. Ytii frágangur góður.
Af þessum nýja árgangi eru komin 5 hefti, og virðist mór ritið'
fara myndarlega af stað, enda er ritstjórinn prýðisvel ritfær og
hugsjónamaður. Beztn greinarnar sem komuar eru, eiu eftir hann
og síra Magnús Helgason skólastjóra. Væri óskandi, að sem flestir
kennarar, foreldrar og alþingismenn læsu ritið, því að það ræðir'
þau málefnin, er ekki veiður hrundið 1 viðunanlegt horf, nema með'
aamvinnu þeirra aðila allra. Og aldrei veiður það of oft sagt, að'
nppeldismálið er mikilvægasta verkefni hverrar þjóðar, og hiu mesta
nauðsyn að taka það nú til rækilegrar meðferðar.
G. F.
Fre erick W. H. Myers: Páll postnK. Kvæili. Jakob Jóhi
Smári sneri á /slenzku. Rvík. Bokav. Ársæls Árnasonar 191S.
Kvæði þetta er eftir sálarrannsoknamanninn fræga, sem líka-
var skáld gott. Er það kveðið af poitullegum anda og krafti. Mér
viiðist þýðingin mjög myndarlega af hendi leyst, á stöku stað stirð--
kveðiu nokkuð, en orðbragðið mergjað og skörulegt. Las eg kvæðið
með ánægju. G. F.