Fróði - 01.01.1914, Blaðsíða 81

FRÓDI
145
ÞacS sem aSallega varcSar mestu viS megrun eSur horfall er
því þacS, aS sjá um, acS næringarfaerin séu í fullri heilsu og góSu
standi, annars geta þau ekki starfað að meltingunni. Þetta
gjöra margir meS því að fasta—með því að gefa næringarfærun-
um ofurlitla hvíld—og þessvegna er þaS, að oft og tíðum er
fastan besta acSferSin til þess, aS lækna megurS og horfall. Þó
aS undarlegt kunni aS virSast, verSum vér einmitt aS bera lík-
amanum minni fæSu til þess, aS geta fitaS mann.
ÞaS er í rauninni sama hvaS horfalliS er mikiS, menn
þurfa æfinlega aS fasta fyrst, til þess aS meltingarfærin geti
tekiS á móti nokkurri fæSu og til þess, aS losa líkaman viS ó-
lifjan og eitur, sem safnast hafa fyrir í honum hér og hvar fyrir
þaS, aS honum hefur borist fæSa, en hann hefur getaS viS ráSiS.
AS því búnu má fara aS næra hann á mjólkurfæSu (milk diet),
eSa ávaksta fæSu nokkra daga, og svo mjólkurfæSu á eftir, og
þaS síSara oftar ráSlegra. En fræSslu um þaS geta menn fengiS
í bókum, sem um þaS fjalla.
Fasta ÞungaSra Kvenna.
Um fátt hafa menn jafn skakkar og fjarstæSar hugmyndir
eins og um fæSu kvenna, er þungaSar eru. Kona sú á æfinlega
aS eta meira og meira. Hún verSur nú aS eta fyrir tvo og vera
viss um þaS, annars fer illa. En setjum nú svo aS barniS vegi
9 pund þegar þaS fæSist. ÞaS þarf því aS þyngjast um pund
á mánuSi aS meSaltali, eSa hérumbil hálfa únzu á dag. En til
þess aS þaS geti orSiÖ og barnið eSa fóstriS þurfi ekki aS svelta,
halda menn aS móSurin, þurfi aS eta pund eSa tvö af kröftugri
fæSu fram yfir þaS, sem hún sjálf þarf, og er vön aS nærast. En
afleiSingin af því eru ótal kvillar, og hún hleÖur á sig fitu, en
veikir meS því afl sitt og úthald. FæSingin verSur miklu erfiS-
ari og þrauta meiri en skyldi. Aumingja konan hefur kvalir og
þrautir fyrir vanhyggju sína eSa annara.
MeS vissum skilyrSum getur þaS því veriS rétt fyrir þung-
aSar konur, aS fasta um meSgöngutímann. Ef hún hefur kvef
eSa kulda í höfSinu, þá er þaS merki þess, aS líkami hennar er
fullur af rusli og óhreinindum, af fæSuúrgangi, sem hún ekki
hefur getaS melt. Og henni er best aS losast viS þaS, sem allra