Fróði - 01.01.1914, Blaðsíða 34

98
FRóDI
aS himnan utan um lungun nuggast viS rifin og brjóstið. Þetta
varir þó ekki nema nokkra klukkutíma.
Orsökin til þess er sú, a<S blóSicS er fariS aS renna meS
nýjum krafti, þaS hittir fyrir sér staSi þessa, sem bólgnaS höfSu
áSur og harSnaS svo og myndaS sigg í vöSvana. Nú raeSst blóS-
iS á þaS, vill brjóta þaS upp, búa sér til nýjar leiSar, og stækka
og fjölga hinum gömlu brautum. BlóSiS hefur nú meira fram aS
flytja og þaS vill byggja upp aftur alt þaS, sem skemt eSur eytt
var áSur, og fjölga cellunum eSur hinum lifandi borgurum. þetta
kemur líka oft fyrir í þörmunum, menn hafa fengiS botnlanga-
bólgu, þyndarbólgu, garnabólgu og hver veit hvaS; og þegar
mönnum batnar þetta, þá vill oft sá hluti sem bólgnaS hefur,
gróa saman viS næstu líffæri.—En nú kemur nýja blóSiS og
færir öllum hlutum, öllum deildum, öllum cellum eSur borgurum
líkamans nýtt líf og nýja fæSu, og þessi verkfæri fara öll aS vaxa
og reyna aS ná sínum eSHIega þroska. Og þá er þaS, aS menn
finna sársaukann aS nýju þar sem eitthvaS hefur veriS úr lagi
gengiS. Ekki mikinn eSa mjög ákafan, heldur sígandi og hægan.
Þetta kemur af því, aS þaS er veriS aS byggja upp aftur ný líf-
færi og þaS tognar á himnunum utan um líffærin, eSa þá ein-
hverju öSru.
En þetta er ekki hættulegt og líSur frá. En þaS getur gjört
þá skelkaSa, sem hafa veriS fræddir á því, aS allur sársauki sé
hættulegur og honum þurfi aS eySa sem allra fyrst meS meSöl-
um. En sársaukinn er í sjálfu sér ekki hættulegur. ÞaS er' öllu
fremur merki náttúrinnar, aS eitthvaS sé úr lagi gengiS, eSa þá,
aS veriS sé aS byggja upp nýja parta. ÞaS getur því oft veriS
kall um hjálp, en ekki til þess aS svæfa sársaukan meS deyfandi
meSölum, heldur til þess aS menn skuli nú gá aS sér og vita hvaS
sé á ferSum, og ráSa þá fram úr eftir þörfum.