Fróði - 01.01.1914, Blaðsíða 84

Fróði - 01.01.1914, Blaðsíða 84
148 FRóDI deyr á hverju ári, þúsundum saman deyja þau innan 12 ára. Þetta ætti ekki svo a vera. Ef þau taka ekki neina skaSlega sýki að erfðum, eða veikleika, sem gjörir þau sóttnæm, þá ættu þau aS vera hraust og heilbrigS, og full af fjöri og kátínu. En þaS er vanalega fæSan, sem veldur því, aS þau sýkjast og deyja. BæSi rangar fæðutegundir ög ofmikið af þeim er háski mikill. Þeim er svo oft leyft aS eta langt of mikiS, og jafnvel rekin til þess. Þetta hefur sína ástæSu, sem alt annaS. Menn eru ein- lægt aS keppast viS, aS láta þau eta nóg til aS vaxa. Fólk held- ur aS þau þurfi aS eta svo og svo mikiS, því þaS komi alt fram í vextinum. “Éttu vel svo þú verSir sterkur drengur. " heyra menn oft og einatt. ÞaS er þó mikiS aS menn skuli ekka heyra hitt, “éttu vel svo þú verSir gáfaSur” En þaS er miklu sjaldnar. En sannarlega þarf ekki stórt reikningshöfuS til aS sjá hiS sanna i þessu. Setjum nú svo, aS barniS vaksi svo, aS þaS þyngist um tólf pund á ári. ÞaS yrSi þá eitt pund á mánuSi, eSa hálfa únzu á dag, eSa einn sjötta part únzu viS hverja máltíS ef þrisvar er borSaS. En til þess aS bæta viS þessari /i únsu á dag er barninu ætla aS eta 1 pund framyfir eSlilega fæSu. ÞaS er því lítil furSa, þó aS barnunginn verSi sjúkur og lasburSa, fái mislinga, kíghósta, kverkabólgu, kirtlaveiki og yfir höfuS alla þá kvilla og sjúkdóma, sem börnin vanalega þjást af. Þetta stafar af gömlu syndinni ofátinu, eins og svo margt annaS. Sé því varúS viShöfS og dálítil þekking, þá má hafa föst- una viS hérumbil alla kvilla, sem börnin þjáSst af. Þau þurfa náttúrlega ekki aS fasta eins lengi og fullorSnir menn, sem yrSu sjúkir af sama kvilla og barniS. Og svo nær barniS sér miklu fyrri, en þeir fullorSnu. Vanalega er þetta hiS besta ráS og þaS er fljótast verkar, sé ekki hægt aS ná í læknir. En æfinlega skyldu menn hreinsa þau um leiS meS vatnspípum. ÞaS er æfin- lega áríSandi, því aS oft verSur þaS börnum aS meini, aS þau hafa tregar hægSir eSa þá niSurgang. Ungbarna-fasta Þá er nú spurningin um þaS, hvoret þaS sé nú virkilega gjörandi aS fara aS láta ungu hörnin á fyrsta og öSru ári fasta. Er þaS nokkurt vit? kann margur aS hugsa. En um föstu þeirra er þaS aS segja, aS þaS er ekki einungis ráSIegt og reynandi, aS þaS er óráSIegt og hættulegt ag gjöra þaS ekki, ef þau verSa nokkuS lasin. Og sé þaS gjört meS nærgætni og viti, þá er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fróði

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fróði
https://timarit.is/publication/427

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.