Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Side 24

andlega þröngsýni manna og trúarhroki, sem hefir blásið að haturs-
eldinum gegn þeim og lagt þá sjálfa og fyrstu fylgismenn þeirra
í einelti,
Bvædvalag tvúavbvagðanna.
Það er fátt, sem hefir varpað svartari skugga á orðstír mann-
kynsins en trúarhrokinn. Hann hefir ekki að eins komið trúmönn-
um, er hafa játað ólík trúarbrögð, til þess að brjóta í bág við hinar
viðurkendu kærleikskenningar þeirra og berast á banaspjót, heldur
hefir hann oft og iðulega valdið hörðum deilum og jafnvel stríðum
og blóðsúthellingum meðal þeirra manna, sem hafa í raun og veru
játað sömu trú, er þá hefir greint á um eitthvert af hinum minni
háttar trúaratriðum. Hefir þetta átt sér, ekki hvað sízt,- stað með
hinum kristnu þjóðum frá því á fyrstu öldum kristinnar trúar og
alt fram á þennan dag. »Sjáið þér, hve hinir kristnu elska hverir
aðra«, sögðu Alexandríu-búar í skopi, forðum, er þeim var gengið
fram hjá götubardaga einum, þar sem kristnir menn börðust upp á
líf og dauða út af smávægilegum atriðum í trúarefnum. Og væri
ekki sama ástæðan fyrir þá menn, sem aðhyllast ekki kenningar
kristinnar trúar, til þess að benda á hina heittrúuðustu forgöngu-
menn hinna ýmsu trúarflokka innan kristinnar kirkju og segja:
»Sjáið þér, hve hinir kristnu menn elska hverir aðra!« Enn þá ríkir
trúarhatrið og lætur til sín taka, hve nær sem það sér sér færi á
að koma ár sinni fyrir borð og reyna að bola þeim mönnum frá
allri blessun, bæði þessa heims og annars, sem álitið er að gangi
ekki á almannaleiðum í trúarefnum, eða láta fremur leiðast af
fölskvalausri sannleiksþrá en fornum erfðakenningum.
En jafnvel þótt mikið vanti á, að allur þorri kristinna manna hafi
lært að elska svo hverir aðra, að þeir geti tekið höndum saman til
þess að efla guðsríki, ef þeir hafa að einhverju leyti skiftar skoð-
anir í trúarefnum, þá er þó enn þá síður hugsanlegt, að veruleg
22