Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Síða 47

í himnunum og á jarðríki. Hver er sá, er fær komið með fyrir-
bænir fram fyrir hann, án þess að hann leyfi? Hann einn þekti alt,
sem var til, áður en mannkynið var til, og eins alt það, sem er
enn þá ókomið fram. Vér fáum ekki skilið neitt af speki hans,
nema það, sem honum þóknast að opinbera oss. Hásæti hans nær
yfir himnana alla og heiminn gervallan. . . . Hann er hinn mikli
og dýrðlegi drottinn«.
Spámaðurinn Múhamed kvaðst ekki vera hinn eini spámaður
guðs, Al-lahs. Hann áleit að guð mundi fara eftir kröfum tímans;
þegar trúin væri tekin að dofna og nýir tímar færu í hönd, mundi
hann senda nýjan andlegan leiðtoga.
»Guð mun«, segir Múhamed, »senda þann (spámann) þessari
þjóð, við upphaf hvers tímabils, sem mun endurnýja trúna«.
Og þess vegna vænta Múhamedstrúarmenn mannkynsfræðarans
einmitt nú á tímum. Þeir nefna hann Imam Madhi eða Nabi-lsha
(Jesús?). Með þeim er og hafin mikil undirbúningshreyfing undir
komu hans, er nefnd hefir verið Shaik sa Sanusi-hreyfingin, kend
við andlegan kennimann einn mikinn, eða spámann, er hefir nú um
nokkur ár boðað komu Imams Madhi. Hefir hann brýnt mjög fyrir
trúbræðrum sínum að kosta af fremsta megni kapps um að lifa
enn betur eftir sannleiks og kærleiksboðum trúar sinnar en verið
hefir og gera þannig beinar brautir hins andlega leiðtoga, sem
muni verða jafnvel spámanninum Múhamed meiri.
Með Gyðingum.
Það hefir löngum verið sagt um Gyðinga, að þeir hafi aðallega
tignað Jahve sem þjóðarguð, sem »guð síns lands« og miklu síður
sem drottin allsherjar og að hér og hvar bregði fyrir lágum hug-
myndum hjá þeim um guð. En það má ekki heldur gleyma því, að
þeir höfðu einnig háleitar hugmyndir um guð, eins og aðrar guðs-
trúarþjóðir. Það má til dæmis benda á ræðu Davíðs konungs,
45