Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Qupperneq 78

oss lærast að gera greinarmun á hinu ævarandi og hinu skamm-
vinna, á hinum raunverulega heimi og þeirri veröld, sem hefir ekki
annað né meira en tál á boðstólum, — jafnvel þótt henni takist
oft að tæla og blekkja hugi manna og hjörtu.
Og vér verðum að láta oss lærast að gera greinarmun á hinu
guðdómlega eðli hjá þeim körlum og konum, sern vér kunnum að
mæta á lífsleiðinni og ástríðum þeirra, fávizku og yfirsjónum, sem
eru að eins í hinu ytra. Vér verðum að leitast við að koma fyrst
og fremst auga á hið bezta, sem er til í fari þeirra, í stað þess
að skima eftir hinu versta. Vér verðum að reyna að sjá og finna,
að alt, sem er bezt í fari þeirra, er nákvæmlega sama eðlis og það,
sem er bezt í fari voru. Með því móti getum vér líka orðið til
þess að veita þeim andlega hjálp, í stað þess að magna hið illa í
fari þeirra, með því að láta hatursmengaðar hugsanir vorar dvelja
við það. Slíkt yrði að eins til þess að gera þeim erfiðara fyrir að
losna við það. Þetta er fyrsti eðliskosturinn, sem maðurinn verður
að tileinka sér eða innræta á reynsluskeiðinu.
2. Lausn frá girndum. Annar eðliskosturinn er lausn frá
girndum. Allar hinar venjulegu eftirlanganir vorar, sem eru oft
helzt til áberandi í lífi voru, og breytast sí og æ eftir því, hvers
konar geðblær líður inn yfir huga vorn í þann og þann svipinn,
verða að breytast og renna saman í eina einustu þrá: að verða í
fullkomnu samræmi við hinn guðdónilega vilja. Allar hugsanir vorar
og dutlungar, samúðartilfinningar og óbeit, — hlutir, sem standa
ekki á stöðugu í fari voru, verða að lúta vilja vorum. Þó megum
vér varast að beita nokkurri kúgun eða grimd við þessar tilhneig-
ingar vorar eða uppræta þær, heldur að eins breyta þeim í æðri
tilhneigingategundir með tilstyrk og atbeina hinnar andlegu efna-
breytingafræði, er fær breytt hinu óæðra í hið æðra. Það mætti
til dæmis benda á venjulega ást. Hún hefir alloftast mikið í sér
fólgið, sem er miður æskilegt og er alið af breyzkleika manna og
76