Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1921, Qupperneq 47

SÐUNN
S. A.: Orkulindir framtíðarinuar.
205
Fyrst bendir liann á það í þessum fyrirlestri sín-
um, að orkulindir nútíðarinnar séu að þverra. Eins
og kunnugt er, eru það aðallega kol og steinolía,
sem enn eru notuð til iðnreksturs í iðnaðarlöndunum.
En kolin eru farin að eyðast og ganga til þurðar.
Verst á vegi statt í þessu tilliti er England, þar —
»munu kolin verða þrotin innan tæpra 200 ára hér
frá.« Aftur á móti munu kolin endast Þýzkalandi
■og Frakklandi um 1000 ár eða lítið eitt lengur;
Kanada hefir kol til á að gizka 1500 ára og Banda-
ríkin til hér um bil 2000 ára. En olía sú, sem nú
er framleidd í Ameríku, verður gengin til þurðar á
næstu 90 árum.
Hvað tekur þá við? — Fyrst »livítu kolin«, fossa-
aflið og rafmagnið, sem framleitt verður með vatns-
orkunni, en síðan sólarorkan sjálf.
Aö því er fossaflið snertir, telur Arrhenius ríkin í
Suður-Ameríku og Ástralíu standa bezt að vígi. Þar
næst telur hann Bandaríkin í Norðurameríku, en um
fossaflið í Evrópu farast honum orð á þessa leið:
»ísland stendur fremst, sakir fólksfæðar sinnar,
og ef til vill á hin gamla söguey eftir að lifa nýja
blómatíma. Þar næst kemur Skandinavia, og þar er
"Noregur fremstur í flokki, enda hefir hann þegar
uppskorið mikið gott af hinni ódýru vatnsorku sinni
og á það eftir að verða eitt af forvígislöndum stór-
iðjunnar á komandi tímum. Svíaríki og Finnland
hafa nóg til sinna nauðsynja. Fá er vatnsorkan og
ákaflega nauðsynleg bæði Frakklandi og Italíu, en í
hvorutveggja landinu er hún af skornum skamti og
ónóg, þegar tekið er tillit til allra menningarþarfa
þessara landa. Neðst í röðinni í þessu tilliti eru stór-
veldin þrjú, Stóra-Bretland, Þýzkaland og Rússland;
er þar ekki til nema sem svarar J/5o hestafli á mann.
Nú er Rússland aðallega akuryrkjuland og þarfnast
því litillar orku, og að líkindum heldur akuryrkjan