Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Page 17

IÐUNN
Á Alþingi 1631.
11
og hinn biskup, þá regérar sú ætt hálfu landinu, og þá
verður hér ekki vært.
Brynjólfi var fullur grunur á, að vini sínum væri enn
annara um lögmannskjörið, og gat huggað hann með
góðri samvizku. Hann svaraði seiniega:
— Báðir verða þeir naumast kosnir. Það eru allar
líkur til, að kennidómurinn geri síra Gísla að biskupi,
en þrefalt minni líkur til, að hlutfallið komi yfir Árna.
— Þar stendur maður þó ráðalaus, andmælti Vigfús
óðara. Því mági mínum má auðnast að convertera prest-
anna samvizku, en engan meina eg þann fyrir mold
ofan, sem einn tening kann að persvadera til að leggj-
ast á réttan flöt, ef hann á annað borð er lagztur á
rangan.
Brynjólfur hló, reis á fætur og hló. Vigfús stóð við
hlið hans og brosti. Á því augnabliki virtust báðir jafn
ungir. Þeir settust ekki aftur, heldur stefndu í áttina
til kirkjunnar.
Inni í Þingvallakirkju stóð herra Þorlákur enn í miðj-
um kór og talaði máli Brynjólfs Sveinssonar með afli
og rögg. En í einu vetfangi þagnaði hann. Eitthvert
ískrandi hljóð bar um kirkjuna, sem enginn áttaði sig á
strax. Það var hljómur sprunginnar klukku. Dómklukku
Alþingis var hringt.
Þá reis upp einn af próföstunum, tígulegur öldungur,
alhvítur fyrir hærum. Það var officialis Skálholtsstiftis,
síra Oddur Stefánsson í Gaulverjabæ. Hann sneri sér
með mikilli lotning að herra Þorláki, menn heyrðu ekki
fyrir klukkunni hvað hann sagði, en biskup gekk að
vörmu spori inn í skrúðhúsið.
Þar næst hóf hinn aldraði prófastur upp rödd sína.
— Þeir, sem vilja kjósa heiðarlegan vellærðan kenni-
mann síra Gísla Oddsson til superintendents þessa stiftis,