Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Blaðsíða 38

32
A Alþingi 1631.
IÐUNN
Þegar Árni Oddsson Uom heim frá Bessastöðum, lík-
aði honum vel þessi ráðstöfun móður sinnar.
Kvöldið áður en Eyrarbakkaskipið sigldi, sat hann
einn með Oísla bróður sínum við þetta sama borð í
biskupsstofunni. Móðir þeirra var nýgengin út.
— Við höfum ekki haft mikinn tíma til viðræðu,
frændi, sagði Árni lögmaður. En nú vildi ég feginn
mega sigla til Danmerkur í þinn stað.
Síra Oísli hló:
— Ekki mun þessi ferð mín skyggja á frægðarför
þína þangað síðast.
— Þá tekst ver en ég vildi, svaraði Árni hægt.
Síra Gísla kom óvart þessi þunga, dularfulla alvara
í orðum bróður síns.
— Þú munt hafa heyrt undirtektir höfuðsmanns undir
supplikazíuna? spurði lögmaður.
— ]á, ekki hefur þeim góða herra vaxið mikið þor
þessi fjögur ár, eftir viðureign sína við Tyrkjann.
Árni lögmaður dró innsiglað bréf upp úr vasa sínum,
fekk það í hendur bróður sínum og sagði:
— í þessari för verður þú að vera höfuðsmaður
landsins. Þetta bréf skalt þú sjálfur fá konungi í hendur.
Kompagnísins reiðurum hefur allareiðu verið skrifað,
þeir hafa sjálfan höfuðsmann að bakhjarli og munu
engis láta ófreistað til að tálma því, að skjölin nái að
koma fyrir konung. Ef þú losar þig við skjölin áður en
þú kemur á konungs fund, þá seldu þau dýrt. Láttu
ekki andvirðið vera þitf líf, heldur þinn dauða.
Síra Gísli stóð upp. Og þessum háa, jötuneflda manni,
sem eitt sinn hafði borið steðjann mikla úr smiðjunni
hér í Skálholti kring um öll staðarhúsin og aftur í sæti
sitt án hvíldar, honum fanst nú þetta innsiglaða bréf
vega meira í hendi sér.