Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Side 89

IÐUNN
Signora Chiara.
83
inn í lækningastofu sína — hann var sterkur eins og
naut — og neyddi hann til að setjast á hvílubekkinn,
sem neapelskir sjúkdómar höfðu geisað yfir í fjörutíu ár.
Hann hélt honum þar föstum og sagði:
»Nú sé ég, hvað að yður gengur. Vður er ilt í tönn-
um. Já, það er það! Þér hafið verstu tannpínu*.
Síðan dró hann stóreflis tanntöng upp úr vasa sínum,
sperti munninn á Ascanio upp á gátt með valdi, sneri
tönginni einu sinni og kipti tönn út úr honum.
Ascanio flúði og spýtti feiknum öllum af blóði, en
prófessor Giacomo Tedeschi æpti með tryltu sigurhrósi:
»Skínandi tönn! Alveg bráð-skínandi falleg tönn!«
M. Á. þýddi.
Vorhugur.
Æskuvona flýgur fley
fyrir seglum þöndum
burt frá skuggans eyði-ey
upp að sólarlöndum.
Þó að snærinn hylji hól
og hæsta tindinn fjalla,
víst mun aftur vorsins sól
verma grund og hjalla.
Jónatan Sigtryggsson.