Kirkjuritið - 01.10.1954, Qupperneq 46

404
KIRKJURITIÐ
fullur útaf hinni vaxandi mótstöðu, sem kristin trú hefir orðið
fyrir upp á síðkastið í þessum löndum, — sérstaklega á Ind-
landi.
Gleðilegt var að heyra séra Miyakoda, aðalframkvæmda-
stjóra Biblíufélagsins í Japan, segja frá framgangi kristinnar
trúar þar á landi. Síðan keisarinn lýsti yfir því, fyrir nokkr-
um árum, að hann væri ekki guðleg vera, hefir hin gamla trú
landsins hrörnað mikið. Fjöldi fólks af öllum stéttum les
Biblíuna, þótt það hafi ekki opinberlega játað kristna trú,
enn sem komið er. Það eru margir kristnir söfnuðir í Japan.
í þeim eru nú um 2 milljónir manna.
Starfsemi ameríkanska Biblíufélagsins er afar mikil, eins og
kunnugt er, og eins hjálpsemi þess við önnur lönd. Aðalfram-
kvæmdastjóri þess, dr. North og dr. Taylor, sem var með
honum, sögðu dálítið frá starfi þess, og eins frá hinni miklu
trúarvakningu sem á sér stað í Brasilíu um þessar mundir.
Þeir álitu, að þessi trúarvakning væri algjörlega að þakka hinni
miklu útbreiðslu Biblíunnar í Brasilíu og hungri og þorsta
fólksins eftir að lesa hana.
Dr. Visser t Hooft, framkvæmdastjóri „The World Council
of Churches", hélt síðasta daginn, sem við vorum í Eastbourne,
alvarlega ræðu um það, hve brýn nauðsyn væri á því, að
Biblíufélögin og heimssamband kirknanna ynnu saman: „Það
er mál til þess komið,“ sagði hann, „að kirkjurnar og Biblíu-
félögin fari að vinna saman af alhug. Við, í alheims kirkju-
sambandinu, þurfum á hjálp Biblíufélaganna að halda, ekki
aðeins við prentun og útbreiðslu Biblíunnar, heldur líka til þess
að hún geti komið sem flestum að notum.“
Við dr. Visser t Hooft ræddumst við nokkrum sinnum, og
skildist mér, að honum myndi þykja bæði fróðlegt og skemmti-
legt, ef hann gæti komið til íslands á einhverjum af sínum
mörgu ferðum á milli Sviss og Ameríku. — Fundur Sameinuðu
Biblíufélaganna í Eastbourne endaði á altarisgöngu, og síðan
fluttum við hinn 1. maí frá Imperial Hotel í Eastbourne til
hótels með sama nafni í Russell Square í Lundúnum.
Mánudaginn 3. maí var fundur í húsi brezka Biblíufélagsins.
Formaður þess, hr. Clark, bauð fulltrúa hinna erlendu Biblíu-
félaga velkomna með hlýjum orðum. Síðan voru kveðjur fluttar
og gjafir afhentar frá nokkrum löndum. Næsta dag var saros