Kirkjuritið - 01.10.1964, Síða 54

KIRKJURITID
388
En þessi vísindamaður er all löngu á eftir tímanum. Því til
stuðnings tek ég traustataki eftirfarandi ummæli úr júní-hefti
For Kirke og Kultur um afstöðu trúar og vísinda nú á döguni:
„Á síðari árum liefur orðið vart straumhvarfa á þessu sviði
meðal vísindamanna. Trúarlegra straumlivarfa, sem benda til
að kristilegar grundvallarskoðanir varðandi náttúruna og lífið,
séu aftnr að ryðja sér til rúms.
Þessi afstaða er ekki sérstætt vestrænt fyrirbrigði, sem aðeins
er ráðandi við hinar miklu evrópsku og amerísku vísindastofn-
anir. Sömu bugmyndirnar brjótast líka fram austan járntjabls.
Þótt ekki verði sagt að uni ,,vakningu“ sé að ræða, segja t. d.
menn, sem málum eru kunnugir í Moskvu, að trúarlegur þanka-
gangur gerist æ algengari meðal menntamanna bæði við ba-
skóla borgarinnar og annars staðar í landinu, og eins við æðri
skóla. Sú tilbeiðsla fer síminnkandi, sem færð var náttúru-
vísundunum af vísindamönnum í lok síðustu aldar og lifir nu
aðeins í brjóstum þeirra, sem ekki bafa ljósa hugmynd uni
bvert náttúruvísindin hafa komizt áleiðis upp á síðkastið. All-
ar líkur benda til að ekki líði á mjög löngu unz bún er algjör-
lega úr sögunni. Yísindamenn vorra tíma vita í stórum dráttum
ekki aðeins möguleika vísindanna, beldur líka takmarkanir
þeirra. Menn standa ekki framar í sporum vísindamanna síð-
ustu aldar, sem töldu sig bafa leyst gátur tilverunnar“.
Kirkjunni er því, sem betur fer, ekki veruleg bætta búin af
vísindunum. Miklu líklegra að þau rétti benni æ fiisari sam-
starfsbönd.
Það, sem mest er um vert
Þótt kirkjunni standi ekki báski af vísindunum, á liún nu
alls staðar í meiri og minni baráttu eins og um allar aldir.
Engu síður sannast sagt í liinum svokallaða kristna beimi en
annars staðar. Dr. Manikam, biskup á Indlandi gat þess í pre-
dikun í Kópavogi nýlega, að Evrópumenn töluðu meira uW
veðrið en trúna. Tómlætið um andlegu málin blæddi honum J
augum. Það á sér margar orsakir. Ein er bið mikla veraldar-
gengi vestrænna þjóða nú á tímum. Onnur, að bvað mestu
ábrifamenn nútímans bæði í austri og vestri eru ekki allir
miklir ábugamenn um trúmál. Þvert á móti. Ekki einu sinnt