Kirkjuritið - 01.04.1972, Qupperneq 19

a _ siálfsögðu margir söfnuðir að
nióta sömu miðstöðvar.
Sigurþór: — Þar yrði yfirmaður?
' Jó, þar yrði náttúrulega að vera
Vnrmaður, verkstjóri.
^r5ið varð hold, ekki gerfihnöttur
,||0rn= -— Tillagan um safnaðarheim-
1 1 fjölbýlishúsi, sem ég var að
m'nnast á áðan, er einmitt grund-
vó"uð á slíkri hugmynd um mið-
St°®- Segjum, að hér vœri komin tutt-
u9u þúsund manna byggð, eins og
9®rt er ráð fyrir að verði. Þá yrði
®r ein miðstöð og sóknarpresturinn
V jrmaður hennar. En í stað þess
, ner yrðu fjórir prestar, hefði hann
Ser við hlið aðra starfsmenn, t.d.
/ce°slufulltrúa, sem e.t.v. vœri guð-
'rceðingur, en hefði jafnframt sérnám
l' skóla- °9 uppeldisfrœðum, œsku-
. sfu"trúa og safnaðarsystur. Þann-
9 vœri þá myndaður starfshópur með
Verkaskiptingu eftir sérhœfingu og
^H'smunandi þörfum þessarar byggð-
^r' Ég segi fyrir mig, að mér lízt
e þetta skipulag. Ég hef meiri
a því, að fjórir til fimm menn,
nokkuð sérhœfðir, starfi saman í tutt-
u9u þúsund manna þéttri byggð,
aur en að þar vœru fjórir prestar.
^r. Arngrímur: — En vœri hér nú
f'nn Prestur I tuttugu þúsund manna
Vggð með þetta mikið lið sér við
l°a um a^a Vilbeiðsluna?
q nann að standa einn fyrir henni?
SI hverjir taka þá þátt í henni? Vœri
' þ^stt við, að talsvert yrði út-
^nclan í þv; efnj; þótt hið félagslega
á góðum rekspöl?
/jörn: — Tilbeiðslan eða guðs-
l°nustuhaldið yrði að sjálfsögðu
fyrst og fremst verksvið prestsins, en
frœðslufulltrúi œtti að geta tekið að
sér allan fermingarundirbúning,
skírnarfrœðslu og fleira, þannig að
hann œtti að létta miklu af prestin-
um. Safnaðarsystir gœti sömuleiðis að
sínu leyti létt af prestinum húsvitjun-
um og ýmsu í sambandi við vanda-
mál einstaklinga. Prestur œtti þá að
hafa frjálsari hendur til þess að
byggja upp hið raunverulega helgi-
hald.
Sveinbjörn: — Mér finnst þessi
hugmynd um slíka hópvinnu mjög
góð, en hins vegar finnst mér, að
hún eigi að miða að því að fjölga
starfsfólki innan safnaðarins, fremur
en að starfsmannafjöldinn standi I
stað eða minnki. Sérhœfða fólkið œtti
að verða viðbót við það, sem fyrir er.
Sr. Arngrímur: ■— Það, sem ég
vildi sagt hafa er, að það er ekki
nema gott, að félagslegt starf og
frœðslustarf aukist, en ég held, að
það verði full mikið álag fyrir einn
prest að halda uppi guðsþjónustum
fyrir tuttugu þúsund manns hvern
sunnudag. Auk þess yrði það of lítil
þjónusta fyrir svo marga í þeim efn-
um. Ég hefði haldið, að í hverju
þessara þriggja hverfa hér hefði þurft
að koma upp svona miðstöð eins
og þú ert að tala um.
Björn: — Ég er alveg sammála
þessu. Þetta er einmitt hugsað þann-
ig, að þróunin verði slík, að þessi
þjónusta verði síðar veitt í smœrri
einingum, t.d. í fimm þúsund manna
söfnuði. En sé rœtt um þetta sem
hugsanlegan raunveruleika hér í
Breiðholti í náinni framtíð, þá held
ég, að það vœri til of mikils mœlzt
17