Jörð - 01.04.1941, Síða 69

þá allinikið fyrir spírun — ef því hefir þá ekki verið
sáð svo djúpt, að það komi aldrei upp. 1—3 cm. er liæfi-
leg sáðdýpt fyrir fræ flestra þeirra matjurta, sem við rækt-
um hér á landi.
Verð á matjurtafræi og ýmsum tegundum þess, er auð-
vitað mismunandi hátt. T. d. er hlómkálsfræ mörgum
sinnum dýrara en fræ af flestum öðrum káltegundum,
vegna þess að hlómkálsfrærækt er miklum erfiðleikum
bundin. Má því engan furða á, að minna sé í einu hréfi
uf hlómkálsfræi en af öðru káli.
Þegar sáð er matjurlafræi í heð, þá skal jafnan klappa
yfir heðið á eftir, lielzt með steypuskóflu. Spírar þá fræ-
ið fyr 0g öruggar, og hirðing verður auðveldari vegna
þess, að litlu plönturnar sjást fyr og hetur, en ef yfir-
lJorð heðsins er ójafnt og kögglótt. Sé um matjurtir að
r0eða, sem þurfa lítið vaxtarrými, er hentugast að dreif-
su fræinu og „saxa“ það niður með hrífu; en þurfi vaxt-
arrými að vera meira, er sjálfsagl að sá í raðir. Eiga
þær þá að vera beinar, því það auðveldar evðiugu ill-
gresis — og er fagurt.
Þar sem aldrei er öruggt um, að öll fræ spiri, er oft
sað mun meira fræi en þörf er, og upp koma þá oft miklu
fleiri plöntur, en þörf er fyrir eða mega vera. Þar af leið-
lr’ að grisja þarf síðar. Grisjunina má aldrei vanrækja
°g aldrei draga of lengi. Er þá kippt upp öllum plönt-
Urn, sem ekki er þörf fyrir, og aðeins skildar eftir þær,
sem Iiafa nægt rými til að ná fullum þroska. Skulu þá
avallt valdar heztu plönturnar til lífs.
Það er ekki nóg, að fræið sé gott, það þarf einnig að
vera af góðu, harðgerðu afbrigði, sem reynsla er fyrir,
c)ð þrífist hér vel. En það er mjög misjafnt, livernig af-
uigði rejmast hér. Einkum er áríðandi, að rétt albrigði
Scu valin, þegar um gulrætur, gulrófur og káltegundafræ
er að ræða.
Um tegundir og afbrigði má að þessu sinni visa til
gteinanna eftir Garðhúa, er hirtust í 1. og 2. hefti JARÐ-
AR í fyrra
JÖRö
(37