Skátafélagið Væringjar 25 ára - 01.06.1938, Síða 61

59
Allir voruni við vitanlega illa að okkur i venjuleg-
um skátafræSuin, en þó fengum við þegar í byrjun
lilsögn fróðra manna i sumum greiuum, t. d. Hjálp
í viðlögum. Hana kenndu læknanemarnir Arni Árna-
son, Árni Helgason og Konráð Konráðsson. Síðar tók
eg liana að mér, eftir að eg var kominn í læknaskól-
ann. Annars urðum við að lcenna okkur ýmislegt sjálf-
ir eftir dönsku skátabókinni. Sira Friðrik tók þáll í
þessu öllu með venjulegum áliuga og þuldi auk þess
vfir okkur þýðingar.sínar úr Kipling um útilíf drengja,
i. d. um Mowgli, en allar útiferðir voru endaðar með
stultri guðsþjónustu.
Um þetta leyti var Axel V. Tulinius nýfluttur til bæj-
arins og bjó i Miðstræti. Hann hafði á Hafnarárum
sínum verið í Akademisk Skyttekorps, eins og síra Frið-
rik, og hafði mikinn ábuga á öllum útiíþróttum. Sira
Fiðrik fékk bann lil að taka að sér útiæfingar með
okkur, og voru j>að lil að byrja með allskonar heræf-
ingar. Tulinius fékk lánaða i þessu skyni nokkra gamla
og aflagða rifla bjá lierst jórninni dönsku og byssusting-
ina mcð. Þessi tæki notnðum við á heræfingunum og
vorum þá heldur vígabarðalegir.
Þegar síra Friðrik fór lil Ameríku um haustið, lenti
forystan að mestöllu levti í höndum Tuliniusar, og varð
þetta upphafið að liinu mikla og ágæta starfi hans
i þjónustu skátahreyfingarinnar. Hann mun hafa ráðið
þvi, að með timanum voru litklæðin lög'ð niður, og
liinn alþjóðlegi skátabúningur var tekinn upp.
Mjög ríkt var gengið eftir þvi i byrjun, að Væringj-
ar mættu á æfingum og sýndu áhuga. Að öðrum kosli
gátu þeir fyrirgert rétti sínum til Væringjabúningsins
og urðu að skila honum aftur, að vísu gegn endur-
gjaldi. Slik ákvörðun var tekin um einn drenginn, sem
inætti mjög slælega, og fé 11 það i lilut okkar Jóhann-
esar að fara heim til föður hans og heimta búningn-
um skilað. Faðir drengsins var mjög áberandi maður