Eimreiðin - 01.07.1926, Blaðsíða 33

E'MREIÐIN
]AFNAÐARSTEFNAN
209
°kkur vera jafn-einhuga um stefnumálin. En það er rétt að
9eta þess ag megai jafnaðarmanna eru tvær lítið eitt
rabrugðnar skoðanir um leiðirnar, sem farnar verða að tak-
^arkinu, sem allir jafnaðarmenn stefna að, eða að minsta
°sti um leiðina síðustu áfangana. En þessi mismunur kemur
arn í því, að aðrir (Sócialdemokratar) álíta, að jafnaðarstefn-
Unn' megi koma á smátt og smátt með þinglegri aðferð: að
Sl9la megi lagabyr alla leið upp í lendingu á fyrirheitna land-
lnu- En hinir (Kommunistar) halda, að lagabyrinn beri ekki
k a leið í land, það þurfi að róa í lendingunni, eða að minsta
°sti sé betra að vera undir það búinn að nota handaflið.
k>egar Njáls-brennumálin voru á alþingi, settu báðir partar
r«uml á hjálma sína. Hinn mikli lagamaður Þórhallur Ás-
^’Wsson Elliða-Grímssonar, sem var veikur heima í búð,
Sði við föður sinn og aðra, er sóttu málin á hendur brennu-
nnum: »Farið nú að engu allæstir og gerið nú alt sem
frtíltast*. En er Þórhallur frétti, að brennumálin gengju ekki
f.ani> af því lögin voru notuð sem ólög, varð hann fyrstur
t>ess að virða lagaleiðina einskis, og gaf svo að segja
fr ni utri að hefja orustuna, er hann vó Grím rauða Flosa-
Se^ncta- Mun flestum jafnaðarmönnum, löndum Þórhalls, fara
að ,.^°num> t,eir síu’ eiSÍ að nota lögin til þess
ast fln.dra með framgang þess máls, sem þeir álíta mikilvæg-
beir lsienzku bjóðina — þjóðnýtingu framleiðslutækjanna, —
munu sjá, að fleiri aðferðir megi hafa en þingræðisleiðina.
Ólafur Friðriksson.
^anijSUr dómsins þarf ekki endilega ad vera dagur hegningarinnar, en
er &tíð dagur afleiðinganna. Dr. I. K. Funl,.
Sá
e,nn er frjáls, sem ávalt sigrar sjálfan sig.
Goethe.
bínun, U a ^re‘ kið liðna, það kemur ekki aftur; beittu hæfileikum
•sei); ae* bæta nútíðina, hún er þín; legðu ótrauður út í hið ókunna,
Ur k,n> og láttu aldrei hugfallast. Longfellow.
, ^trfrej fí',
Je‘ka h T‘Vl na^ri^ ,,r mannheimum fyrir hatri. Hatrið flýr fyrir kær-
e ta er ðrjúfanlegt náttúrulögmál. Úr Vedabókunum.
14