Eimreiðin - 01.07.1926, Blaðsíða 58

234
NÁM OG STARF
EIMREIÐiN
og sokka, sauma nærfatnað, gera skó úr sauðskinni, pjð^'
um, basti.
Flétta og bregða úr pappír, pjötluræmum, basti, táguWi
spæni, togbandi, hrosshári, ýmsa muni svo sem körfur, motturi
höft, hnappeldur, gjarðir, múla.
Kríla og slyngja ýmiskonar bönd og borða.
Spinna hrosshár á snældu, ull á rokka, hespa og spóla>
ríða net.
Þó að margt af þessu sé alment fremur talið kvennaverK
en karla, þá fer því fjarri, að til þess sé nokkur eðlisnauðsy11'
Karlmenn hafa víða hér á landi lært að prjóna engu síður
en konur, og í raun og veru er hverjum manni nauðsynleð
að kunna nokkuð til sauma og þó ekki sízt sjómönnum
verkamönnum, er oft verða að vinna vikum og rnánuðum
saman fjarri heimilum sínum. Hvaða hannyrðir konur stunda
og hverjar karlar, er að mestu leyti tízka, og það er 1
tízka, að karlmenn séu svo ósjálfbjarga í hannyrðum sern
nú er alment.
Margt má smíða með einföldum verkfærum, hníf og s°S’
úr ýsubeini, smáspýtum, vindlakössum og þvíumlíku og
verið fyrsti skólinn í smíðum. Annars ættu unglingar að
að minsta kosti svo mikið til smíða, að þeir geti búið í hen
urnar á sér við algengustu störf, sett haus á hrífu eða tin
að hana o. s. frv.
Þá er þvottur og ræsting störf, sem börn eru heldur en
ekki fús að taka þátt í undir eins og þau geta eitthvað,
ágætt tilefni til að kenna hreinlæti og snyrtilega tilhögun. y
loks er matreiðsla margbrotið verk og mikilsvert, sem a;
ríð-
andi er að ekki sé vanrækt að kenna æskulýðnum sem
bezt-
Það ætti að verða siður, að þeir drengir, sem með nokl<rtl
móti hafa upplag til þess, lærðu grundvallaratriði matreiðs
unnar engu síður en stúlkur, því að oft kemur þar, að ka
menn verða sjálfir að tilreiða mat sinn, hvort sem þeir kunna
það eða ekki. Að minsta kosti væri það gott sjómannase
vorri, ef fleiri hefðu fengið undirbúning í því starfi en nú er’
mundi verða betri völ á matsveinum, ef heimilin veittu Þein'.’
sem upplagðir eru til slíks, fyrsta undirbúninginn og e