Eimreiðin - 01.07.1926, Blaðsíða 66
Háborgin, séð frá austri.
háleitt verkefni og göfugt, vel til þess fallið að knýja
þá krafta, sem þjóðin á — og skapa nýja. Það er skiljan
að borg, sem er orðin umhverfi sínu til skammar, sé «r g
hörð — eða öllu heldur hafi löngun til að byggja þanmð>^.
þar með verði ákveðinn framtíðarstíll, og að byggingarnar
um leið kóróna borgarinnar og menningar þeirrar, sern ^
hefur að geyma. (Jppástungan að byggja hús þessi öll a ^ j
um stað virðist sjálfsögð, og sömuleiðis að flýja þrenð ,
hafnar- og verzlunar hluta borgarinnar, sem, eins og ]■ 5-
kemst að orði, »heldur áfram að híma í syndum s'nurn4’vaSa,
Þjóð, sem ekki lætur sér fjarlægðir og hæðir í augum .g
hlýtur því að kjósa Skólavörðuhæðina, sem liggur '3e^U^ar|a
en Landakotshæðin. — Þriðja hæðin, Öskjuhlíðin, kernur
til greina að svo komnu. , þyí
Tillögur skipulagsnefndar um Skólavörðutorg álít e^rjr.
réttmætar, enda þótt ég sé nefndinni ekki sammála um ^
komulagið á húsunum sjálfum, eins og sjá má af
242
HABORGIN
EIMREl£,Ifl
byggja úr steini, hefur borgin tekið miklum stakkaskiftum
batnaðar. Þó virðist timburhúsabragurinn um of ráðandi oS
steininum oft herfilega misboðið með tilbreytingalausum gluðS3
röðum og hálfrisum. Það eru því miður oft afleiðingar ÞeS®'
að of mikið þarf að spara, því venjulega er spurningin oK
um það, hvað húsið geti orðið fallegt, heldur um hvað Pa
geti orðið ódýrt. En með þeim andstæðum er erfitt að vinua'
Nú hygst þjóðin að byggja sínum húsviltu mentastofnunu^
og söfnum hús, og anda sínum varanlegt musten. Það e