Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1926, Blaðsíða 78

Eimreiðin - 01.07.1926, Blaðsíða 78
254 URÐARDÓMUR EIMREID,N lömbunum. Faðir minn brá við, og svo lögðu þeir af stað snemma morguns. Þeir fóru upp á hamrabrúnina, því lömbin vori* í næst efstu rákinni. Þar batt faðir minn vaðnum utan um si3> en fóstri minn gætti hans, af því að hann var meira hraust- menni. Þeim óx þetta ekki í augum, þeir höfðu svo oft reY11* svipað áður, en meðan faðir minn var að festa sig í bandmu, sagði hann hálfgert í gamni, að því er fóstri hugði: >Ef það slitnar nú«. >Vaðurinn er traustur*, svaraði fóstri minn. »Ojá, ég þykist nú vita það«, sagði faðir minn þá. Svo seig hann niður, og fóstri minn heyrði hann hroPa Tétt á eftir: »Það er gott«. »Sérðu lömbin?« kallaði fóstri minn. >Þau eru hérna frammi á snösinni«. Ég bind þau í vaðmn eitt og eitt«, svaraði faðir minn. En rétt á eftir heyrði fóstri minn neyðaróp, og þegar hanu kom fram á hamrabrúnina og horfði niður fyrir, var alt unl garð gengið og hann dró upp tóman vaðinn. Skömmu síðar var ég fluttur hingað, og hér hef ég verið, nema þessi tæPu tvö ár. Fósturforeldrar mínir reyndust mér ekki lakar en sínu111 börnum. Á uppvaxtarárum mínum naut ég alls þess bezta> sem unglingar geta kosið sér. — Ég kunni aldrei að me það eins og ég hefði átt að gera. Ég vildi líka ólmur ú* 1 heiminn og var yfirleitt svipaður ungum mönnum nú á tímu111’ — Svo var það eitt sinn að vorlagi, að fóstri minn ^0111 norðan yfir heiði og spurði mig, hvort ég vildi fara vinnU maður til Halls í Tungu. Á þeim árum þóttu góð heim11 beztu skólarnir fyrir unglinga. Ég tók boði hans tveim höndun1’ og svo var brottför mín ákveðin. Ég man krossmessudaginn, þegar ég fór að heiman og hann hefði skeð í gær. Ég lagði af stað með þverpok3 öxlinni og staf og skíði undir hendinni. Það var allur heimaU búnaður minn. Fóstri minn hafði talað við mig kvöldið a og sagt, að hann vonaði, að ég nytfærði mér það vel, sem ætti kost á að læra í Tungu. Hann sagði að sér segð' s hugur um, að ég yrði bóndi eftir sig í Innra-Dal, eins eins / a varð. Einnig sagði hann, að sér væri ekki ókunnugt um, að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.