Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 18

138
ÞJÓÐARBÚSKAPUR OG TOLUR
EIMREIÐlN
arbúsins, sem mörgum sést yfir, þegar þeir athuga fjárhags-
afkomu þjóðarinnar fyrir eitthvert tímabil, og eru aö því leV*1
óaðgengilegir við rannsókn á þessu efni, að engar eða ófuH'
nægjandi skýrslur eru til um þá. Áætlar hann þessa liði út fra
sinni þekkingu og kunnugleika um þessi mál og sýnir framá, að
þeir hafa mjög veruleg áhrif á fjárhagslega afkomu þjóðar-
innar út á við, og bendir á þá nauðsyn, sem þess vegna se
til þess að rannsaka þá til hlítar og taka tillit til þeirra. "
Þessir liðir eru þeir liðir aðrir en verzlunarjöfnuðurinn, sem
hafa áhrif á greiðslujöfnuðinn við útlönd.
Sú hvatning, sem sendiherrann kemur með í lok greinar
sinnar, um að farið verði að gera áætlanir um árlegan greiðslu-
jöfnuð okkar við önnur lönd, er áreiðanlega orð í tíma talað-
Hin mikla skuldasöfnun íslenzku þjóðarinnar erlendis er farm
að gera tilfinnanlega vart við sig, og er ekki annað fYrir'
sjáanlegt en að hin þungbæru áhrif hennar á greiðslujöfnuð-
inn við útlönd verði byrði, sem á eftir að liggja þungt a
herðum íslenzku þjóðarinnar um áratugi. Greiðslujöfnuðurinn
við útlönd er fjöregg okkar fjárhagslega sjálfstæðis, og Það
er óhugsandi að við getum í framtíðinni haldið áfram að bmta
úr greiðsluhallanum með nýjum erlendum lántökum, eins og
gert hefur verið hingað til aftur og aftur með þeim árangr'-
að íslenzka þjóðin er nú sokkin í það skuldafen, sem hun
áreiðanlega nær sér ekki upp úr, nema rækilega sé tekið 1
laumana. Með sama áframhaldi og að undanförnu hlptur a
reka að því fyr eða síðar, að ekki verði hægt að ráðsta a
greiðsluhallanum við útlönd með nýjum lánum vegna ÞesS
að lánstraust landsins erlendis sé búið, en strax og til ÞesS
kæmi, Þá er fjárhagslegt sjálfstæði landsins úti. — Það er
þýðingarlaust að loka augunum fyrir þessari staðreynd, °S
það er meira en óafsakanlegt að gera ekki í tíma þær ra^
stafanir sem hægt er til að tryggja greiðslujöfnuðinn, þar seiri
á honum veltur hvorki meira né minna en sjálfstæði þjóðar
innar. Og það fyrsta sem gera verður er að leita svo ábySS1’
legrar vitneskju sem hægt er um ástandið, finna ábyggileSar
iölur um það og gera áætlanir fyrir framtíðina eftir þeim>
eins og sendiherrann leggur til. —
En eru þá erlendu skuldirnar svo miklar, að þær frekar