Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 56

Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 56
176 SKVJABORGIR EIMREIDIN um við því ekki að hætta að nota orðið »frelsi« sem nokk- urs konar »sesam«, er við búumst við að opni fyrir okkur allar dyr framtíðarinnar? Eg er hræddur um, að annars kunni að fara fyrir okkur líkt og manninum, sem sagði: »BygS> opnist þú!« í staðinn fyrir »sesam«, og dyrnar héldust náttur- lega lokaðar, unz ræningjarnir komu og drápu hann. En framfarirnar þá? Eru þær ekki mikils virði og sóma- samlegt takmark? Getur verið, en hvað er eiginlega átt við með framförum? Eru það bættar samgöngur, aukin velmegun, meiri framleiðsla? Eg býst við því, — og svo auðvitað ýmis- legt fleira. Þetta eru alt saman ágætir hlutir, gagnlegir fyr,r líkamann. \Jið eyðum ekki hundrað og fimtíu árum til a^ framleiða listaverk, sem beini hugum manna til hæða og fre*sl sálir þeirra. Til slíks höfum við engan tíma og erum alt óvissir um það, hvort nokkur sál sé eiginlega til, sem vert se ómaksins að frelsa. En við eyðum tíu eða fimtán árum í a^ grafa skipaskurð milli tveggja úthafa, svo að vöruflutningar gangi fljótara og fyr sé hægt og með meiri krafti að ráðast á flota óvinanna í næstu styrjöld. Skurðurinn er ef til vill fallegur og aðdáunarverður, en það er alveg óvart, að hann verður það. Aðalatriðið við hann er matar- og baráttu-gagn$ af honum. Og þannig er um alt hjá okkur. En fer okkur nú nokkuð fram með öllum þessum fraW' förum? Öllu mögulegu öðru fer fram, — samgöngur batna (svo að hægt sé að vera fljótari til að drepa menn í næsta stríði), velmegunin eykst (hjá fáum mönnum, en allur almenn* ingur berst í bökkum eins og æfinlega), framleiðslan vex (sy0 að hlöðurnar geti verið fullar af vörum, þó að fólk sé of fa' tækt til að geta keypt vörur og enginn sjái nein önnur ráð en þau, að hætta að framleiða í bili og auka þannig enn a hersveitir fátæklinganna). — En eykst hamingja mannanna að nokkrum mun? Vaxa tækifærin til að lifa sann-mannlegu h'fi • Verður mannfólkið göfugra, hugrakkara, betra? Þetta eru þær spurningar, sem svara verður játandi, ef alt framfara' bröltið í okkur á að geta haft nokkurt gildi — nokkurt raun- verulegt gildi. Því að þetta er það, sem máli skiftir, e^' svo mjög, að mennirnir verði hamingjusamir, (því að það er vafamál, hvort almenningi er unt að vera hamingjusamur '
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.