Eimreiðin - 01.04.1932, Síða 113

E'MREIÐIN
RADDIR
233
þeim er H. K. Laxness sjálfur, aö því er mér sýnist, þótt hann sé aÖ
v‘su á villugötum!) og aö arfurinn af hinu norræna blóði væri dýrmætasti
Partur þjóðarlíkamans. Og það er víst þetta, sem H. K. Laxness á við,
er hann talar um hitlerska „húmbúggs-kenningu“ og „loddaravizku". En
n,r vill svo illa til fyrir hr. Laxness, að kenningin um sérstakt gildi hins
n°rraena kyns (fyrir sérstaka „norræna" menningu) er miklu eldri en hr.
ttitler, og á rót sína að rekja til fransks manns, Gobineau greifa (um miðja
l9- öld), og sú kenning hefur verið studd af mönnum ýmsra þjóða. Má
þar telja Frakkann George Vacher de Lapouge (t. d. rit hans „L'aryen,
s°n róle social", 1899), Englendinginn Houston Stuart Chamberlain, —
1115 mikla rit hans, „Die Grundlagen des XIX. Jahrhunderts", þar sem
haiin heldur fram gildi „des Germanentums" í víðari merkingu (sem
»Slavo-keIto-germanentum“), kom út 1899, — Ungverjann v. Ujfalvi (um
a'damótin 1900), Ameríkumanninn Grant („The Passing of the Great
Race“, 1923), Englendinginn R. W. Inge („England", 1926) og Þjóð-
Veriana Otto Ammon (f 1915), merkan mannfræðing, Ludvig Woltmann
(t 1907) og Hans F. K. Gúnther („Rassenkunde des deutschen Volkes" og
tlsiri bækur). Og Gyðingurinn Walther Rathenau, sem var enginn skyn-
^iftingur, ritar í sínum „Reflexionen" (1908), sem hér segir: „Die Auf-
9abe kommender Zeiten wird es sein, die aussterbenden oder sich aus-
2ehrenden Adelsrassen, deren die Welt bedarf, von neuem zu erzeugen
Und zu zúchten. Man wird den Weg beschreiten mússen, den ehedem
die Natur selbst beschritten hat, den Weg der »Nordifikation«“.') —
Bvað hr. Hitler hefur með „norrænu hreyfinguna" að gera, sem aðallega
stefnir að auknum barnafjölda „norrænna" manna (tiltölulega), af því að
annars muni það kyn deyja út, — það er mér gersamlega óskiljanlegt,
tv> að norræna kynið er út um alla Evrópu og Ameríku og Ástralíu
(þótt mest se af þv; meðal germanskra þjóða) — og jafnvel í Afríku og
Ásíu (slæðingur). Þó að Hitler hafi kannske reynt að „slá pólitíska mynt“
af ópólitískri hreyfingu, get ég ekki séð, aö það komi málinu við. Og
ekki hefur hr. Hitler samið innflutningslögin í Bandaríkjunum, sem eru
Sreinilega hliðholl norræna kyninu.
Annars þykist ég í báðum greinum mínum hafa stilt orðum mínum
»ni kynflokkana og eiginleika þeirra svo í hóf, að enginn þurfi að
kneykslast. Ég sagði í síðari greininni, að hvert kyn væri „fagurt og gott
ót af fyrir sig“, en að kynblendingar hvörfluðu „stundum á milli kynja“
(ekki ah af) og væru „rótlausir í hvorutveggja kyninu", og hef ég ekki
Sa9t þar annað en það, sem satt er. „Zwei Seelen wohnen, ach, in meiner
Br»st“ (tvær sálir búa í brjósti mér) segir Goethe, og hver er svo kyn-
kfeinn, að hann þekki ekki þetta? En mikill munur er þó á manni eins
°9 Goethe, þar sem annað eðlið er beygt undir yfirráð hins, og vand-
r*ðamönnum þeim, sem stöðugt hvarfla úr einum öfgunum í aðrar.
*) ^að mun verða hlutverk framtíðarinnar að fæða af nýju og rækta hin deyjandi eða
^n*9nandi aðals-kyn, sem heimurinn þarf á að halda. Menn munu hljóta að ganga þá braut*
náttúran sjálf hefur fyr meir gengið, braut »norrænunarinnar*.