Eimreiðin - 01.07.1938, Blaðsíða 51

EIMRE1ÐIN ÞEGAR SKYLDAN BÝÐUR 283
en kólguskýin voru með fjarsta móti og úrkomu-
taust í bili.
t^að var gott útsýni yfir sjóinn þarna ofan úr vitanum, og
tegar Eyþór rendi augunum yfir hafflötinn, sá hann sldp
k°ma siglandi alllangt úti. Það stefndi að landi og valt mjög
a öldunum. Hann horfði á það — starði á það eins og yfir-
nattúrlegt tálcn. Var það strax að koma fram, að bilunin á vit-
aRum væri ills viti? Kom þarna önnur bending um að hörmu-
leg atvik væru í vændum?
Hann horfði um stund á þetta slcip, sem komið var þarna
aö Iandi utan úr harðræðum hafsins, opnaði svo ljóskrónuna,
lvVeikti á lampanum og bjó um eins og hann ætlaði að hleypa
Vltanum í gang. Síðan fór hann að snúa ljóskrónunni með
höndunum. Þó að hún væri í sjálfu sér mjög þung, þá var
remur auðvelt að snúa henni. Og þegar hann leit út um glugg-
snn og sá, hvernig hinir björtu geislar vitaljóssins köstuðust
1,1 > rökkrið frá kastspeglum Ijóskrónunnar, þá fann hann aftur
l’ann frið í sál sinni, sem horfið hafði, þegar vitinn bilaði. —
ó.uðvitað var það bara hugarburður, að eitthvað sérstaklega
111 hlyti að gerast.
Hann stóð með úrið í annari hendinni, sneri vitanum með
lllnni 0g reyndi að halda snúningshraðanum jöfnum og mátu-
legum. Hann fann, að þetta myndi verða þreytandi til lengdar,
enda ætlaði hann í fyrstu aðeins að reyna, hvernig þetta gengi.
hað rifjaðist upp fyrir honum, að vitavörðurinn, sem þarna
Aar fyrst, hafði sagt honum, að gangvél vitans hefði verið svo
shrð fyrstu mánuðina, sem hún gekk, að hann hefði orðið að
h'tta gang hennar með höndunum, svo að ljósið stæði ekki
hj’rt, og svona hefði hann og synir hans skifzt á um að vaka
alt fyrsta haustið. Eyþóri hafði þá fundist þetta næsta hjá-
hátlegt tiltæki að standa og snúa vita með höndunum. En
ller íékk hann sama viðfangsefnið, aðeins í enn örðugri mynd,
l1'1 hvað var haustnótt á ‘vúð 16—-18 stunda skammdegis-
n°tt J hríð og frosti. Þar að auki hafði hann engan til
t'jálpar.
Eyþór varð sæmilega ánægður með árangurinn. Honum
1()kst með aðgæzlu að halda snúningshraðanum jöfnum, og
knnn hugsaði sér að halda áfram eitthvað fram eftir nótt-