Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1954, Síða 43

Eimreiðin - 01.04.1954, Síða 43
EIMREIÐIN BRÆÐURNIR 115 hafði vísað ungfrú Maríu leið gegnum aldingarðinn inn í litla stofu, þar sem hún átti að búa, skildi hún hana eina eftir. Eiríkur átti líka að búa undir sama þaki, og þegar hann hafði beitt frá og látið Krónprins í hesthúsið, kom hann inn. Ekkert kerti fyrirfannst til að kveikja á, því að hálfrökkvað var, en hann gat vel greint rokkinn, sem stóð á kistunni framan við hvítan reykháfinn. — Nú má ekki María litla vera hrædd, þó að hér sé fornfálegt °g ófagurt útlits, sagði hann, um leið og hann bauð góða nótt. Reimt er aðeins á herragörðum, en á óbreyttum bóndabæjum ríkir friður guðs. Um nóttina varð honum þó ekki svefnsamt, því að vindurinn hafði hitað vanga hans, og í höfðinu ólguðu hugsanirnar. í verk- færaskýlinu hafði verið um hann búið, og þegar svo bauð við að horfa, varð hann að opna þakgluggann og stinga út höfðinu til að sjá, þegar dagur rann. — Er María litla vöknuð? spurði hann og barði laust í þilið, eR þar sem hún svaraði engu, vissi hann, að hún svaf, og hann lagðist út af aftur. Hanamir tóku að gala, fyrst í f jærsta garðinum, síðan í garði Rágrannans og loks rétt fyrir utan. Reykurinn steig upp af örn- Rnum. Fiskimaður kom eftir veginum með áramar á öxlinni eins °g byssu, og vatnið flæddi svo hátt upp á milli trjánna, að veiði- niaðurinn varð að vaða út í vatnið til þess að komast að bátn- um og ausa hann. Eiríkur hlustaði á áraglammið fjarlægjast. Enn einu sinni varð hann að gægjast út um þakgluggann. Þá gat hann í aftureldingunni ljóslega greint skógarásinn handan við húsin, og meðal aldingarða með stöngulberjarunnum og baunabeð- um þekkti hann aftur rústirnar af hinum risavöxnu kirkjum, sem höfðu hlið úr silfri og altarisskápa prýdda gimsteinum. Hann vissi, að í þann tíð hafði verið meira en sex tíma gangur kringum borgina, og honum gaf sýn úti fyrir ströndinni, raðir gnæfandi hreka og kaupskipa með felldum seglum og vöruhlöðum á þilfari. Hann sá brú reista yfir vatnið, og eftir henni fóru vagnar, ridd- arar og ríkir kaupmenn, sem vöfðu um sig loðkápum sínum í morgunsvalanum. Eftir veginum undir hamrinum fór hópur hrengja, sem báru særðan félaga sinn á gullstóli, og á undan þeim gengu biskupar og ábótar með brynju yfir kápunni og sverð hregin úr slíðrum. En svo marraði hurðin á húsi foreldra hans. í’aðir hans, klæddur leðursvuntu með sög á öxlinni, gekk út í
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.