Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1954, Qupperneq 47

Eimreiðin - 01.04.1954, Qupperneq 47
EIMREIÐIN BRÆÐURNIR 119 dyrnar, en rétt innan við þröskuldinn tekur hún lykilinn með hendinni, og svo staðnæmist hún eins og illur andi. í kirkjunni er málverk, sem allir stanza framan við og fara að hlæja. Það er af djöfli, sem hefur beygt mannslíkama aftur á bak, svo að fingurnir snerta hælana. Á eldforki sínum snýr hann þessu lif- andi hjóli hvíldarlaust í hring, en með litla hökuskeggið sitt minnir hann á einfalda geit, og allir hlæja að honum nema stynj- andi fórnardýr hans. Enginn hefur skilið, hvað mynd þessi á að takna, en hún er ímynd kærleikans. Greinarnar lömdu Eirík í andlitið eins og svipur, og þegar hann vék sér til hliðar, stóð hann úti fyrir glugga Maríu, en inni var dimmt, og innan við hann hékk grá voð í stað gluggatjalds. — Hún sefur rótt og vel, hugsaði hann, einungis ég verð fyrir alvarlegum örvaskotum. Þegar ég nýverið leit inn í hjarta henn- ar, virtist mér, að þar yxi fagurt, blátt blóm, sem hafði þó svo Srannar rætur, að ég gæti, hvenær sem væri, flutt þessa jurt í aðra krukku ... Kain, Kain! í hálfrökkrinu tók hann eftir rauðu blettunum á sandgötunm að baki sér, og hann var svo sannfærður um, að þeir væru blóð, að hann beygði sig niður til að athuga þá. Sem hann skynjaði, að þetta voru einungis nokkur sundur troðin blöð, hló hann beizklega. — Nei, ég er ekki nógu sterkur í illsku minni til þess að vera Kain. Sé þetta ást, þá er ástin sú mesta angist og kvöl, sem yfir oss getur komið. Þá líkist aldingarður ástarinnar helzt sjúkrastofu. Vesalings sálin engist af þjáningu ... Ef til vill er sörm ást og hamingjusöm til, sú ást, sem menn öðlast í þungn °g hljóðri baráttu, einmitt sú, sem einskis krefst og breytir elsk- huganum í ósýnilega, stöðugt nálæga veru ... Og sjálfri er benni ókunnugt um það ... Þegar dagaði og hann varð að hátta, hugsaði hann: — Gott er, að ég skuli engan spegil hafa. Ég veit, hvernig ástfanginn maður lítur út: Ljósfælnir, smáir og samandregmr augasteinar án vilja og vits! Éftir þessa nótt var Eiríkur enn þá lotningarfyllri, en um leið ástúðlegri gagnvart Maríu. Á litlar pappírsræmur skrifaði hann visur um fullkomleika hennar og geymdi þær vandlega milli blaðanna í ljóðum Stagnelíusar, og þegar hann las þær fyrir henni, hélt hún, að hún hlýddi á söngva hins mikla skálds. Dytti Þá laufblað af tré niður í bókina, lét hann það liggja sem merki lil minningar.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.