Eimreiðin - 01.09.1960, Blaðsíða 25

EIMREIÐIN
209
þar í bókasafninu, en það er lang-
bezta bókasafnið í Ameríku og án
efa fullkomnasta safn íslenzkra
bóka utan Islands sjálfs. í Cornell
byrjaði ég að viða að mér efni i
bókmenntasöguna, fyrst hina fyrri,
er út kom 1948 um prósahöfund-
ana og síðan í þessa nýju. í Corn-
ell gat ég lesið mér allt til um
eldri tímann, en eftir 1940 vantar
sunit af því, sem út hefur verið
gefið á Islandi, og sumar bækur
allra síðustu ára eru enn ókomnar
þangað. Þegar ég kom hingað heim
suntarið 1951 bætti ég mér þetta
UPP með því að hafa persónulegt
samband við ýmsa höfunda og síð-
an hef ég fengið sendar bækur
margra, en ég hef reynt að safna
öllum skáldritum, sem ég lief
fregnir af. I sambandi við starf
mitt við bókmenntasöguna hef ég
kynnzt flestum nútímaskáldum og
rithöfundum á Islandi allnáið,
ekki aðeins í verkum þeirra, held-
ur og persónulega, mörgum. — Ég
vil að endingu biðja Eimreiðina
að færa þeim öllum kveðju mína
og þakkir, svo og bókaútgefend-
um, sem sýnt hafa mér þá vinsemd,
að senda mér bækur.“
I. K.
Raunveruleg hamingja mín var fólgin í skáldskaparþönkum og
sköpunargleði. En hversu voru þessu ekki takmörk sett og hindranir
ytri aðstæðum! Hefði ég getað umflúið opinbert líf og brauð-
strit, og lifað í meiri einveru, mundi ég hafa orðið hamingjusamari,
°S sem skáld, haft tækifæri til að áorka meiru.
Goethe.
14