Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1960, Blaðsíða 82

Eimreiðin - 01.09.1960, Blaðsíða 82
Maðurinn, sem kenndi heim- inum aS hugsa Eftir Max Eastman. Hann var blátt áfram skoplegur ásýndum, með kringlótt kartöflu- nef, en upp af því kúpt enni og nauðasköllóttan hvirfil, auk þess hafði hann skegg niður á bringu, sem alls ekki virtist eiga heima á andlitinu. Skopuðust vinir hans mjög að þvi, hversu ljótur hann væri, enda gerði hann sjálfur sitt til þess að lialda því á lofti og liressa upp á glensið. Hann var jafnan fátækur og hálf- gerður slæpingi. Að atvinnu stundaði hann stein- smíði, en var jafnframt eins konar minni háttar myndhöggvari. Ann- ars vann hann ekki rneir en svo að honum væri unnt að sjá konu sinni og þrem drengjum þeirra fyrir allra brýnustu lífsnauðsynjum. Hann var ekki fyllilega í essinu sínu nema þegar hann átti samræður við aðra menn. Kona hans var ákaflega þrætugjörn og hárbeitt í tilsvörum, enda neytti hann hvaða færis sem gafst, til þess að komast út af heimilinu. Að öllum jafnaði reis hann úr rekkju fyrir dagmál, og eftir að hafa fengið sér brauðbita og vín- tár, klæddist hann grófri skikkju utan yfir kyrtil sinn. Síðan gekk hann út i borgina og leitaði uppi einhverja búð, musteri, almenn- ingsbaðhús eða einungis fjölfarið götuhorn, þar sem liann gæti koffl- izt í kappræður við menn. Borgin, sem hann bjó í, ólgaðt og sauð af kappræðum. Og borgi'1 var Aþena, en maðurinn, sem hcl um ræðir, var Sókrates. Ekki var nóg með það, að haffl1 væri einkennilegur ásýndum, sjon- arrnið hans voru og næsta furðuleg- og hann hélt þeim til streitu ffle® góðlátlegri þrákelkni, sem val sérkenni hans. Einn af vinuffl hans hafði spurt véfréttina í Delfn hver væri vitrasti maður í Aþen11, Allir urðu furðu lostnir, er ho'- gyðjan nefndi slæpingjann Sókra En sjálfum varð honurn þetta 3 orði: „Véfréttin hefur úrskurða mig vitrasta mann í Aþenu vegna þess, að ég er eini maðurinn í hQlS inni, sem veit að hann veit e ert.“ Þessi yfirlætislausa spaugsen1 kom honum að ómetanlegu gagn í rökræðum. Vegna liennar 'al‘^ hann öðrum mönnum eins k° plága. Hann lét sem hann gas11 e sjálfur svarað spurninguffl r1 ' er hann liafði til að demba Y^1 menn eins og opinber ákæia
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.