Eimreiðin - 01.09.1964, Síða 52

216
EIMREIÐIN
á bæknr, heldur væru bækurnar eins konar umbúðir þess. Lög-
málið væri fyrst og fremst speki og vilji guðs sjálfs, upphaf þess
væri ekki á Sínaí, heldur hefði guð sjálfur fylgt því við sköpun
veraldarinnar. ()g þetta löginál líður aldrei undir lok. Það er eilíft-
Rabbíarnir gátn rætt um Jrað, að hve miklu leyti hin ýmsu fyrir-
mæli lögmálsins myndu hafa gildi sitt, el'tir að sjáll' Messíasar-öldin
væri upp runnin, en ekki verður annað fundið en Jreir hafi verið
jreirrar skoðunar, að lögmálið sem slíkt ldyti að vera eilíft. Þegar
einn rabbíinn segir, að guð sjálfur lcsi í lögmálinu á hverjum degi,
Jrá er hugsunin sú, að lögmálið sé í innsta eðli sínu sama sem
hugsun skaparans. Það er Jæssi skilningur á hinu eilífa lögmáli,
sem liggur að baki orða Jesú í Mattheusarguðspjalli; Sannlega segi
ég yður: Þangað til himinn og jörð líða undir lok, mun ekki einn
smástafur eða einn stafkrókur lögmálsins undir lok líða, unz allt
er komið fram. — Þau orð hefðu allir gyðinglegir fræðimenn og
farísear getað skrifað undir af heilum huga, hversu rnikið sem á
rnilli bar.
V.
Þcgar Rómverjar eyddu Jerúsalem og rilu musterið niður til
grunna árið 70 e. Kr. voru Gyðingar enn að nýju komnir í svipaða
aðstöðu og raunar verri heldur en við herleiðinguna í Habýlon. En
Jrá kom í ljós hið sama og áður, að Jrrátt fyrir eyðingu musterisins,
gat þjóðin haldið áfram að lifa sínu trúar- og menntalífi á grund-
velli lögmálsins, með því að halda sem fastast við þau fyrirmash
Jress, sem unnt var að varðveita mcðal framandi Jrjóða, en með
samkunduhúsið og hvíldardaginn sem lífakkeri. Áhugi manna a
því, að safna saman skýringum fræðimannanna eykst og margfald-
ast, og Talmud-erfðirnar, sem ég hef getið um, eru ávöxtur af
starfi fræðimannanna bæði í Babýlon og Gyðingalandi. Þanmg'
urðti til bæði hinn babýlonski Talmtid og Jerúsalems-Talmud. Su
saga er of löng til Jress að hún verði hér sögð. Mig brestur einnig'
Jiekkingu á því, hvernig gyðinglegir nútímaguðfræðingar túlka lög-
málið. Mér er ])ó kunnugt um, að sumir Gyðingar eru fastheldnari
en aðrir við ýmis einstök fyrirmæli Jress, svo sem reglur um matar-
æði. Ég veit um menn, sem ekki neyta kjöts, nema skepnunni hah
verið slátrað samkvæmt sérstökum helgireglum. Sama mun gilda
um vissa siði í sambandi við hvíldardagshaldið. í rauninni er það
ævafornt vandamál fræðimannanna, livers vegna guð kreljist hlýðni