Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Qupperneq 62

11. CORIGLIANO.
Dómur 10. desember 1982. Aðildarríki: Italía. Málinu var vísað til
dómstólsins 20. júlí 1981 af mannréttindanefndinni. Dómur var kveð-
inn upp af sömu deild 7 dómara og fjallaði um Foti-málið.
Málið snerist um lengd málsmeðferðar í opinberu máli.
I. Réttarfarsatriði, sem byggt var á af hálfu ítalíu.
1. Því var haldið fram, að kæran væri efnislega hin sama og tvær
eldri kærur, en skv. 27. gr. 1 mgr. b. í mannréttindasáttmálanum á að
vísa slíkri kæru frá mannréttindanefndinni. Þetta var talið of seint
fram komið.
2. Af hálfu ítölsku ríkisstjórnarinnar var því ennfremur haldið fram,
að kærandinn hefði ekki, eins og vera bar eftir 26. gr. mannréttinda-
sáttmálans, leitað til hlítar leiðréttingar í heimalandinu. Þetta var
talið of seint fram komið.
Niðurstaða um 1 og 2:
Fengu ekki komist að fyrir mannréttindadómstólnum.
3. Loks var því haldið fram, að kærandi gæti ekki sagt, að á honum
hefði verið brotin réttindi, og því gæti hann ekki réttilega kært eftir
25. gr. 1. mgr. sáttmálans.
a) Þetta atriði komst að.
b) Orð 25. gr. 1 mgr. sem hér um ræðir eiga við þá, sem athöfn eða
athafnaleysi snerta beinlínis.
Niðurstaða um 3: Hafnað.
II. 6. gr. 1 mgr., „hæfilegur tími“.
1. Málsmeðferðartíminn.
a) Upphaf þess tíma, sem taka átti tillit til hér, markaðist af til-
kynningu, sem ákæruvald hafði látið frá sér fara um rannsóknina.
b) Lok tímans, sem hér átti að taka tillit til, var uppsaga sýknu-
dóms.
c) Málið tók meira en 6 ár og 2 mánuði.
2. „Hæfilegur“ tími.
a) Taka ber mið af málsatvikum, einkum því, hve flókin þau eru,
framferði kæranda og þeirra, sem af ríkisins hálfu fjölluðu um málið.
b) Málsmeðferðin var gerð nokkuð erfiðari en áður, er málið var
flutt í nýjan dómstól, en lagaatriðin voru fremur einföld.
c) Þess er ekki krafist í 6. gr. 1 mgr., að kærandi hafi frumkvæði
í samvinnu við dómarana. Framferði hans tafði málsmeðferðina ekki
að ráði.
264