Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Síða 66

Ákvörðun var frestað og þessu atriði vísað til þeirrar deildar 7 dóm-
ara, sem í upphafi var valin til að fjalla um málið.
1 dómnum var vísað til 10 eldri dóma mannréttindadómstólsins.
2. DUDGEON. 50. GR. (BÆTUR).
Dómur 24. febrúar 1983. Aðildarríki: Bretland. Málinu var vísað til
mannréttindadómstólsins 18. júlí 1980 af mannréttindanefndinni. Efn-
isdómur var kveðinn upp 22. október 1981 af mannréttindadómstólnum
fullskipuðum. Þessi dómur um bætur var hins vegar uppkveðinn af
deild 7 dómara.
Á Norður-lrlandi voru í gildi lög um bann við kynmökum karlmanna.
1 dómnum 1981 taldi mannréttindadómstóllinn þetta brot á 8. gr. sátt-
málans, en 1. mgr. hennar er þannig: „Hver maður á rétt til friðhelgi
einkalífs síns, fjölskyldu, heimilis og bréfaskipta“.
I. Meint tjón af því að lögin giltu.
1. Eftir dóminn 1981 hafði lögunum verið breytt og var tekið til-
lit til þess að því er varðar 50. gr. Hins végar var ekki tekin afstaða
til þess, hvort hin breytta löggjöf fullnægði kröfum 8. gr. mannréttinda-
sáttmálans.
2. Tilvist laganna, sem dæmt var um 1981, leiddi til nokkurs ótta
og þjáninga. Dómurinn 1981 var í sjálfu sér hæfilegt úrræði til að
veita uppreisn að þessu leyti og bar ekki nauðsyn til fébóta.
3. Það var ekki á valdsviði dómstólsins að leggja fyrir breska ríkið
að lýsa því yfir, að kærandi myndi njóta jafnréttis ef hann sækti um
starf hjá hinu opinbera á Norður-lrlandi.
II. Því var haldið fram, að lögreglurannsókn 1976 hefði haft tjón
í för með sér. Kærandi hafði sætt nokkru harðræði, en ekki í þeim
mæli að bætur yrðu úrskurðaðar.
III. Kostnaður við málarekstur í Strassbourg var greiddur af þriðja
aðila, en þó var talið til hans stofnað af kæranda að því marki, sem
hann hefði að lögum skuldbundið sig til að greiða hann. Voru kostn-
aðarliðir því teknir til greina að tveimui' undanskildum.
IV. Niðurstaða. Kröfum kæranda um dóm um skyldu Bretlands til
að gefa yfirlýsingu var vísað frá. Bretlandi skyldi greiða tiltekna fjár-
hæð vegna málskostnaðar, en kröfum að öðru leyti hafnað.
í dóminum var vísað til 6 eldri dóma mannréttindadómstólsins.
268