Búnaðarrit - 01.08.1916, Side 7

BÚNAÐARBIT
165
Eitt siun átti fjármaður minn að aka úrgangi, sem
ekki þótti boðlegur kúm, fram að fjárhúsum handa sauð-
fénu. Kvað hann sauðfó ekki mundu éta þennan fjanda.
En úrgangur þessi komst aldrei lengra en fram að fjár-
húsunum. Þar kom rolluhópurinn á móti og reif alt út
úr höndunum á ráðalausum og steinhissa fjármanninum.
Beitþolni. Hér á Hvanneyri höfum við veitf því at-
hygli, að hestar, sem fá vothey, þó ruddi
og úrgangur sé, standa miklu betur á beit en aðrir hestar,
sem fá venjulegan viðurgerning, þó sæmilegur sé, svo
þeir nokkurn veginn haldi holdum. í haust tókum við
frá mögrustu og fóðurfrekustu hestana. Standa þeir í
hesthúsi niður við votheystóft. Fá þeir ekkert annað en
votheysrekjur, versta úrganginn, með beitinni. Þrátt
fyrir það halda þeir holdum mætavel, eru mjúkir og
iausholda og standa miklu betur á en hinir hestarnir,
sem ekki fá vothey. Standa venjulega einir eftir á beit,
þegar hinir eru komnir heim.
Fjármenn mínir segjast hafa tekið eftir þessu sama
með sauðfé. Votheyskindurnar sóu hraustari og standi
miklu betur á en annað íó. Er sennilegt að hór sé um
tvent að ræða. Votheyið auðmeltara og jafnvel næringar-
meira en veryulegt þurhey, og votheyið miklu safameira,
og komum við síðar að því, en með beit þurfa skepnur
mikið vatn. Jón Guðmundsson á Kvíslhöfða í Mýrasýslu
fullyrðir, að sauðfé, sem fái vothey, standi miklu betur á.
Heymæði. Einn af votheyshest.unum, sem teknir voru
frá i haust, hefir undanfarna vetur verið
heysjúkur. Nú ber ekkert á þvi. Hesturinn gallhraustur
og þrífst vel. Er það vitanlega vegna þess, að nú er
hann laus við alt ryk úr heyinu, sem öllum, mönn-
um og skepnum, er svo óholt. Bæta mætti mikið úr
þessari óhollustu ryksins, með því að menn notuðu ryk-
síur eða heygrímur og bleyttu rykheyið handa skepnunum.