Búnaðarrit - 01.08.1916, Qupperneq 11

BÚNAÐAREIT
169
Sigurjón á Efnilegur, ungur bóndi í Mýrasýslu setur
Álftarósi. hér álit sitt á votheysgerðinni. Er það heldur
myndarleg niðurstaða, sem hann hefir kom-
ist að. Betur að fleiri yrðu sem fyrst fyrir öðrum eins
happadrætti í búskapnum :
Undirritaðui- sló fltjung á órœktarlandi — hafði aldrei
verið slegið fyr — og setti í vothey. Gryfjan var grafin í hól
5 álnir niður, sporöskjulöguð, 4X5 álnir, og óhlaðin innan.
Heyið verkaðist mjög vel; 2"—3" með veggjum og 6"—8" að
ofan voru skemdir, en ekkert ónýtt. í haust gaf eg kúnum
mínum eftir burð 20 © rófur og 26 © töðu. Kýrnar mjólk-
uðu 13—15 merkur í mál. Þegar rófurnar voru langt komnar,
var byrjað að gefa kúnum vothey. Höfðu þær aldrei étið
það áður, en lærðu það mjög fljótt. Þogar búið var að skifta
til fulls á i-ófum og votheyi, fengu kýrnar 32 © af volheyi
og 20 'it af löðn. Komu þá 32 © af órœklar filjungs vol-
hegi á móti 20 ® af rófum og 6 ® af töðu, eða ná-
lega sama sem 10 pundum af ágœlri rœklarlöðu. Kýrnar
mjólkuðu fult svo vel eftir skiftin. Smjörið mýktist mikið, en
smjörmagnið var ekki athugað.
Eg álit að votlieysgerðin geti orðið einhver öflugasta
lyftistöng landbúnaðarins, mæii með honni af fremsta megni
og þykist aldrei liafa unnið þarfara verk á æfi minni, en að
búa til þessa votheystóft.
Sigurjón Erlendsson,
hóndi á Alftarósi.
A'otheysgerðiu Grasið á jörðinni er náttúrufóður skepn-
sérstaklega anna okkar. Enginn getur valið hollara
nanðsynleg og Ijstugra fóður en skepnan gerir sjálf,
fyrir þegar hún hefir frjálsræði til þess að velja
islendinga. og bíta það. Það er því engin futða, þótt
ýmsir merkustu fóðurfræðingar þessa tíma,
t. d. Nils Hanson í Stokkhólmi, telji það eitt af grund-
vallaratriðum fóðurfræðinnar og leggi mikla áherzlu á,
3.ð skepnur, sérstaklega afurðaskepnur — mjóllmrkýr —
fái safamikið fóður allau ársins hring.