Búnaðarrit - 01.08.1916, Qupperneq 50

208
BÚNAÐARRIT
■eg framkvæmt á þann hátt, er nú skal greina, og
Jafnan tekist vel.
Fyrst er byrjað á því, að ekið er nokkrum vagn-
hlössum af góðu hálfþuru heyi í tóftina. Stundum hefi
eg raunar notað til þess hálfhrakið og skemt hey, sem
eg þóttist vita að mundi mygla og skemmast, ef í hey
væri látið. Þarf þetta hálfþura hey að mynda 1—2 feta
-þykt lag í botninn. Þar ofan á er svo ekið fyllilega
öðru eins af nýslegnu grasi, og nú er einmitt varast
að troða saman heyið, nema helzt utan með veggjum.
En eins og áður er heyinu vanalega dreift yfir alt, og
rifin sundur hver tugga.
Nú er fyrst um sinn hætt að fylla 1 tóftina og beðið
eftir því að hitni í hálfþuru heyinu, sem undir er, og
til þess er það einmitt, notað. Heyið er meira og minna
lifandi og andar, en auk þess er lika komin gerð í það,
og þetta hvorttveggja myndar hitann. Yenjulega er hœfi-
legur hiti, í kringum 45° C., kominn í heyið eftir 2—3
■daga, og þarf þá að bæta á á ný.
Þess skal getið strax, að sæthey er rétt, óhugsandi
að búa til, svo nokkurt lag verði á, nema með liitamœli,
og verða menn að gæta þess, að hleypa ekki í of miklum
hita eða yfir 50°, meðan verið er að láta í tóftina. Hit-
inn verður því örari, sem heyið er kraftmeira, þurara
og minna troðið saman, en hitinn verður minni, þegar
heyið er vel blautt (regn, dögg) og fast troðið saman.
Sé heyið kraftmikið og nokkuð farið að þorna, eða full-
sprottið, trénað, svo mikið sé af lofti í því, er sjálfsagt
nauðsynlegt að væta heyið í tóftinni, eins og áður er
.getið.
Undanfarin ár hefir heyið nálega æfinlega verið flutt
rennandi blautt í gryfjuna, þangað til í sumar. Yar sumt
flutt beint af Ijánum grasþurt, en sumt nokkuð farið að
þorna í ljá. Engin laus væta í heyinu. En nú er sæt-
heyið lakast sem það hefir verið. Mest af myglu og
akemdum út við veggi, og sumt rauðornað, þar sem hit-