Uppeldi og menntun - 01.07.2008, Qupperneq 22

22
R: Já, hvað er það?
Lára: Það er 400 milljónir – eða 400.
…
R: Hvað finnst ykkur ekki erfitt?
Lára: Bara svona lítil dæmi, svona 1 plús 1.
R: Já, það er auðvelt.
Lára: Já.
Margrét: 1 plús 2.
Það sem einnig var nefnt sem leiðinlegt og erfitt voru þættir sem tengjast félagsleg-
um samskiptum, bæði ef hnökrar voru á samskiptum barna og kennara og einnig ef
árekstrar komu upp á milli barna. Nokkur börn nefndu að þeim þætti leiðinlegt þegar
verið væri að skamma þau og nokkrir piltar voru mjög uppteknir af agakerfinu sem
notað var í skólanum. En þá fengu þau gult fyrir að haga sér vel, grænt ef þau gerðu
einhver minni háttar mistök og rautt ef þau höguðu sér mjög illa. Eða eins og Hjálmar
útskýrði það: „Gulur er ógeðslega gott, þá er maður ótrúlega stilltur, og græna er
svona aðeins óþekkur, og rauða er ótrúlega óþekkur.“ Hér á eftir ræða þrír piltar um
þetta fyrirkomulag, sem þeim fannst ósanngjarnt. Þeir töldu að veitt væri refsing fyrir
hluti sem þeir réðu ekki við, eins og þegar þeir heyrðu ekki í bjöllunni og kæmu þess
vegna of seint í tíma eða að þeir væru að hjálpast að með verkefnin og fengju refsingu
fyrir.
Guðbjartur: Hjálmar og ari hafa komist á rauða. Ég hef bara komist á græna.
R: Hvað þýðir það að komast á rauða?
Hjálmar: Þá fær maður enga stjörnu.
R: Voruð þið þá svolítið óþekkir?
Hjálmar: Já.
R: Er stundum erfitt að vera stilltur?
Hjálmar: Já, stundum út af … einu sinni skammaði kennarinn mig fyrir að fara á
klósettið.
…
R: En hvað finnst ykkur leiðinlegt?
Hjálmar: Okkur finnst leiðinlegt þegar það er verið að skamma okkur fyrir ekki
neitt.
R: Já, ég skil það. Hvað finnst þér leiðinlegt, Guðbjartur?
Guðbjartur: Mér finnst leiðinlegt þegar kennarinn skammaði Hjálmar fyrir að kenna
mér í bókinni út af því ég skildi ekki neitt og þá hjálpaði hann mér og þá bara …
R: Varð hann þá reiður?
Hjálmar: Já, þótt hann stundum í léttum verkefnum leyfir hann að hjálpa …
R: Æi, það var nú ekki gott. Sagðir þú honum ekki bara að hann væri að hjálpa
þér?
Guðbjartur: Jú, en samt setti hann á …
Hjálmar: Jú, hann setti mig á græna, nærri því á græna.
„VIð megUm RÁðA þegAR VIð eRUm búIn með bækURnAR“