Uppeldi og menntun - 01.07.2008, Síða 23

23
Börnin nefndu líka að þeim þætti leiðinlegt þegar einhverjir árekstrar kæmu upp, ef
einhver skemmdi fyrir öðrum, gripi fram í fyrir öðrum eða sýndi á einhvern annan
hátt dónaskap eða væri með leiðindi.
R: Hvað finnst ykkur leiðinlegt?
aðalsteinn: Ummmm.
R: Er ekkert leiðinlegt?
anna: Mér finnst eitt.
R: Hvað?
anna: Leiðinlegt að vera að skemma fyrir einhvern öðrum og … líka leiðinlegt
þegar einhver er að tala framúr mér.
Lýðræði, áhrif og völd
Þegar börnin voru spurð hverju þau mættu ráða og hverju þau mættu ekki ráða í
skólanum voru þau nokkuð samstíga í svörum sínum. Þau sögðust mega ráða hvað
þau gerðu í frímínútum innan ákveðinna marka. Þau sögðust einnig mega ráða þegar
þeim væri gefið val um ákveðin viðfangsefni eftir að þau væru búin að gera það sem
þau ættu að gera. Einnig mættu þau ráða í frjálsum tíma. Hins vegar sögðust þau ekki
mega ráða hvað þau lærðu eða hvernig. Hér er umræða um þetta sem átti sér stað í
einum hópnum:
Tumi: Þegar við förum í frjálsan tíma þá megum við ráða hvort við förum …
Saga: Þegar við förum í frímínútur þá megum við ráða hvernig leik við förum í.
R: En er eitthvað sem þið megið ekki ráða?
Haukur: + Já +
R: Hverju megið þið ekki ráða?
Haukur: Hvað við gerum í skólanum. Hvort við megum gera með blýanti eða lit-
um.
R: Hver ræður því?
Saga: Kennarinn eða Sigga [kennaraneminn].
Frímínúturnar voru sá tími skóladagsins sem flest börnin töldu sig helst mega ráða
hvað þau gerðu. Björg sagði t.d. þegar rætt var um hverju þau mættu ráða í skólanum:
„úti. Þá megum við ráða. … Þegar bjallan er búin að hringja [þá megum við ráða]
hvort við förum upp á skólalóð eða vera fyrir framan [skúrana].“ Þau sögðust hins
vegar ekki hafa val um hvort þau færu út í frímínútum. Stúlkurnar sem ræða saman
hér virðast telja að þær ráði litlu í skólanum ef undan eru skildar frímínúturnar:
R: En hverju megið þið ráða?
Bryndís: Já, ráða.
Guðfinna: Kannski í frímínútum.
Bryndís: Engu.
R: Engu?
JÓHAnnA eInARSdÓTTIR