Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 13

MORGUNN
7
íylgjast innan einhverra, óvissra takmarka með því, sem
a jörðunni er að gerast og snertir sjálfa þá eða ástvini
þeirra. í skýrslusöfnum sálarrannsóknanna er mesti
f.iöldi slíkra drauma vottfestur, þótt engan veginn séu
þyggðar á þeim öruggustu sannanirnar fyrir framhalds-
lífinu. En þegar draumarnir eru rannsakaðir og skoð-
aðir í sambandi við önnur sálræn fyrirbrigði, verða þeir
einn hlekkurinn í þeirri fjölþættu keðju, sem myndar
uppistöðuna í sönnunum sálarrannsóknanna og spirit-
ismans fyrir því, að látinn lifir. En sakir þess, að draum-
lifið er furðanlega lítið rannsakað enn, verður að nota
<irauma með mikilli varúð.
SANNANIR AF SÁLFÖRUM 1 VÖKU.
Ef gera skal stutta grein fyrir öllum höfuðþáttum
þeirra staðreynda, sem spiritisminn byggir sananir sínar
á, er vitanlega ekki meira hægt að gera en að drepa
lauslega á hvert einstakt atriði. Þess vegna má ekki
verja lengri tíma til draumanna, að þessu sinni. Ég dró
upp myndir til að sýna fram á, að draumlífið sýnist
stundum vera algerlega sjálfstæð starfsemi, óháð lík-
amslífinu, og af margþættum athugunum á draumlíf-
inu hafa menn dregið þá ályktun, að í svefninum losni
sálin frá líkamanum og starfi utan við hann, óháð hon-
um. Þessa merkilegu staðreynd nefna sálarrannsókna-
menn sálfarir, og er enn meiri sönnun fyrir sjálfstæði
sálarinnar í þvi fólgin, að mörgum mönnum, bæði hél’
á landi og erlendis, hefir tekizt að fara sálförum í vöku,
með fullri vitund, og stundum að sanna nærveru sína
langt frá þeim stað, scm líkaminn liggur. Nokkurir Is-
lendingar hafa sagt mér frá þeirri reynslu sinni, að þeir
hafi staðið utan við líkamann og horft á hann liggja
hreyfingarlausan í rúmi eða á legubekk. Hjá íslenzkum
miðlum hefir þessa fyrirbrigðis þráfaldlega orðið vart
og einnig hjá fólki, sem ekki telur sig vera öðrum sál-
rænum hæfileikum gætt. Mér er t.d. kunnugt um þekktan