Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 86

'80
M O R G U N N
..Engillinn við vöggu veika barnsins“, eftir Reboul. —
Eftir að Urham hafði lokið tónsmíðinni var hann einu
sinni á gangi í Boulogne-skóginum. Hann var einn og
staddur í þröngu skógarrjóðri og féll þá í djúpar hugs-
anir. Skyndilega heyrði hann í loftinu hljóma, sem vöktu
-athygi hans, og þegar hann leit undrandi upp, sá hann
fyrir ofan sig mikla og einkennilega birtu. Því næst
heyrði hann nýja hljóma. Þá heyrði hann rödd, sem
bersýnilega var að syngjia upphaf að sönglagi, og þetta
lag söng hún við orðin í kvæðinu „Engillinn við vöggu
veika barnsins“. Þetta lag var gersamlega ólíkt laginu,
sem hann var sjálfur nýlega búinn að semja við þetta
kvæði, það var miklu einfaldlara og miklu innilegra.
Hann hlustaði af mikilli ákefð og heyrði nú ekki að eins
röddina, heldur einnig að undir var leikið á Æols-hörpu.
Hann hlustaði undrandi en jafnframt varð hann gripinn
angurblíðu yfir þessari himnesku opinberun og innan
stuttrar stundiar var hann fallinn í dulrænt hrifningar-
ástand. Greinilega heyrði hann þá rödd, sem sagði við
hann: „Kmri Urham, skrifaðu nú upp lagið, sem ég
hefi sungið“. Hann flýtti sér heim, í hugarástandi, sem
liann segir, að sér sé ómögulegt að lýsa, og skrifaði lagið
með eldhraða, því að það var eins og nóturnar röðuðu
sér á pappírinn undan penna hans. Hann gaf síðan út
þetta lag og nefndi það „Audition", sem þýðir heyrn
eð'a jafnvel dulheyrn, og er það frábært að einfaldleik
og fegurð. Þetta minnir á það, hvernig Tartini fékk efnið
í hina heimsfrægu tónsmíð sína, ,-,Djöflasónötuna“, að
því þó frá skildu, að efni hennar vitraðist honum í
draumi. Draumveran birtist honum í því gerfi, sem
helgisagnirnar klæða jafnan myrkrahöfðingjann í, þótt
síður en svo sé nokkuð djöfullegt við þá glæsilegu og
Tögru tónsmíð."
✓