Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 15
MORGUNN
9'
hefði kallað undrandi á eftir mér, með nafni, og elt
mig inn í herbergið og orðið meira en lítið forviða, þegar
ég var þar ekki, heldur móðir oklcar ein, sem ekkert
botnaði í æsing dóttur sinnar. Mín hafði svo verið leitað
um allt húsið, en ég fannst vitanlega ekki“.
I þessu tilfelli virðist fræðslumálastjórafrúin ekki hafa
munað sjálf eftir því, sem á þessari ferð hennar gerðist,
en það muna margir, sem sálförum fara, talsvert greini-
lega, en það merkilega við þessa sögu er það, að syst-
irin í Þýzkalandi, sem sér hinn furðulega gest, hefir
enga hugmynd um áform systurinnar, sem er að leggja
af stað með skipinu frá Leith.
Þessi atburður væri einn og út af fyrir sig ekki sér-
lega athyglisverður, en hann er merkilegur vegna þess,
að hann er studdur óteljandi hliðstæðum dæmum. Menn
hafa vitandi vits farið úr jarðneska líkamanum, ferðazt
tii fjarlægra staða og sagt nákvæmlega frá því, sem á
fjarlæga staðnum var að gerast. Menn hafa rannsakað
með hverjum hætti þetta gerist, hvernig sálin losnar frá
jarðneska líkamanum, íklædd hárfínum andalíkama,
eða sálarlíkama, sem að eins hið skyggna auga sér að
jafnaði, og jafnvel hefir þungi þessa andalíkama verið
veginn. Tveir hollenzkir eðlisfræðingar hafa leyst af
hendi merkilegar rannsóknir í því efni og hafa komizt
að þeirri niðurstöðu, að andalíkaminn vegi því sem næst
69 grömm, og nákvæmlega að sömu niðurstöðu hefir
amerískur læknir komizt fyrir fáum árum. Hann vóg
berklasjúklinga, meðan þeir voru að gefa upp öndina,
og gekk þannig úr skugga um, að á andlátsaugnablik-
inu léttust þeir h.u.b. 70 grömm. En dauðinn er í því
fólginn, að andalíkaminn losnar frá hinum jarðneska,
og þannig eru sálfarirnar forsmekkur dauðans.
Maður einn að nafni Muldoon er allra nútíma-
manna leiknastur í sálförum, og í félagi við merkan,
amerískan sálarrannsóknamann, H. Carrington, hefir
hann ritað stórmerka bók um þessi efni.