Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 79
M O R G U N N
73
Það má telja víst, að nú verði unnið að því erlendis
að safna gögnum um þetta atriði. En hvað geturn við
lagt í þann sjóð? í fornsögunum eru dæmin fljótfundin
(Styrr, Þórgunna o. s. frv.), en við verðum víst að ganga
fram hjá þeim, núna þegar okkur er það mest í mun að
sanna, að frásagnir þeirra séu tilbúningur. En akyldi
ekki vera um fleiri nútíðardæmi að ræða en þetta, &em
séra Magnús Helgason hefir fært í letur? Ekki væri það>
ósennilegt.
Sn. J.
Gat hér verið um f jarhrif að ræða?
Miðillinn frú Brittain segir frá.
Það var laugardagsmorgun, að ég sat í tilraunaher-
bergi mínu og var að skrifa sendibréf, á meðan ég var
að bíða eftir manni, sem hafði beðið mig um fund. —
Skyndilega heyrði ég rödd segja við mig: ,,Ég bið þig,
að þú skrifir mömmu minni!“ í huganum svaraði ég: ,,Ég
vil gera það, ef ég fæ að vita hver móðir þín er“. Ég hélt
áfram við bréfaskriftirnar, en þá kom sama röddin aft-
ur og kvaðst heita Páll. Þá vissi ég um leið, hver móðir
hans var. Ég vissi, að það var kona, sem áður hafði setið
fundi hjá mér, eða mér fannst að svo mundi vera. Og
samstundis heyrði ég orðsendinguna koma til mín:
,,Segðu móður minni, að ég sé hreykinn af því, sem
hún hefir gert fyrir mig, en segðu henni, að hún megi
ekki vera svona eyðslusöm og að hún skuli leita í kvæði
Longfellows, sem heitir Resignation1) “.
Nú vildi svo til að ég vissi heimilisfang þessarar konu.
1) Kvæðið Resignation er til í íslenzkri þýðing eftir Einar H.
Kvaran og heitir þar „Þolgæði".