Morgunn - 01.06.1942, Blaðsíða 17
MORGUNN
11
hafi getað komizt hjá slíku, eftir að hann varð fyrir
l-essari reynslu.
Hann segir frá því, að 23 árum áður en hið dularfulla
atvik kom fyrir hann, hafi hann bundið vináttu við tvo
undirforingja í hernum, J. P. og J. S. að nafni, og hafi
vinátta sín og J. P. stöðugt haldizt. Þá hafi Búastríðið
brotizt út. J. P. hafi þá verið orðinn yfirforingi og verið
kallaður til herþjónustu. Morguninn, sem hann átti að
fara fá London, bauð sá, sem söguna segir, honum til
slcilnaðarmorgunverðar í klúbbnum sínum, og nú kem-
ur frásögn hans á þessa leið:
,,Vertu sæll, gamli félagi — sagði ég — við hittumst
aftur, vona ég“.
,,Já, — sagði hann, — við hittumst aftur“.
Ég sé hann fyrir mér, eins og hann stóð þarna, glæsi-
lcgur og beinvaxinn. Skæru, dökku augun hans mættu
ákveðin mínum augum. Hann veifaði hendinni að skiln-
aði og vagninn þaut með hann burt.
Styrjöldin hafði náð hámarki sínu. Kvöld nokkurt
hafði ég verið lengi að lesa í lestrarsal klúbbsins míns
og það var framorðið, þegar ég kom heim til min. —
Klukkan var sennilega um eitt, þegar ég háttaði. Ég
bafði sofið í nokkrar klukkustundir, þegar ég hrökk
upp af svefninum og glaðvaknaði. Ljósgrá dögunin var
að byrja að læðast inn um gluggann og ljósið féll bjart á
dragkistu, er stóð í hinum enda herbergisins. Milli mín
og kistunnar sá ég standa mann. ÍJtlit hans kom mér
mjög á óvart, hvað klæðaburð hans snerti, og eins það,
að hann var með alskegg. Ég sá strax, að þarna var
kominn minn gamli félagi úr herþjónustunni. Hann bar
þann búning, sem algengur er við herþjónustu í Aust-
urlöndum. Leðurreim fyrir sjónauka hafði hann þvert
yfir brjóstið, brúnt leðurbelti um sig miðjan, með sverði
á vinstri hlið en skammbyssuhylki á þá hægri, og hvítan
hjálm hafði hann á höfði. öllu þessu tók ég greinilega
eftir, meðan ég settist upp í rúmi mínu og hafði ekki