Morgunn - 01.12.1975, Blaðsíða 42

144
MORGUNN
„Eftir tvo daga,“ sagði Croiset, „geri ég sætistilraunir á
fundi fyrir Utrecht-deild Sálarrannsóknarfélagsins. Gerið þér
svo vel að velja sætisnúmer fyrir þann fund. Nefnið hvaða
númer sem yður kemur í hug.“
„Þriðja sæti frá hægri í sjöundu röð,“ valdi blaðamaðurinn.
„Gott!“ sagði Croiset. „Skrifið vinsamlega niður þessa
lýsingu, sem ég læt yður nú fá. Ég sé að á þennan stöl mun
setjast kona nokkur gráhærð. Hún er grannvaxin og mjó-
slegin. Hún hefur ánægju af því að hjálpa fólki, en kallar
allt sem hún gerir í þeim efnum Kristilegt þjódfélagsstarf.
Þegar gengið var úr skugga um þessar fullyrðingar undir
stjórn dr. Tenhaeffs kvöldið þann 8. marz, kom í Ijós, að í
þessu sæti sat hjúkrunarkona mótmælendatrúar, systir L. B.,
sem vissulega helgaði sig kristilegu þjóðfélagsstarfi. t lýsingu
sinni skeikaði Croiset hvergi. Lýsing hans gat með engu
móti átt við neinn annan viðstaddra.
Systir L. B. viðurkenndi að lýsing hins skyggna manns á
henni væri rétt. Sagði hún að minnstu hefði munað að hún
sæti heima, og að val sitt á sæti hefði verið gert algjörlega af
handahófi.
Nánari rannsókn Tenhaeffs prófessors leiddi eftirfarandi í
ljós: Systir L. B. var ekki í félagi í Hollenzka sálarrannsóknar-
félaginu. Það var hrein tilviljun að hún hlaut aðgöngumiða
sem hún þar að auki fékk ekki fyrr en kl. 5,40 þann 8. marz.
Croiset veitti blaðamanninum E. K. upplýsingar sínar áður
en gestir viðstaddir tilraunina höfðu fengið boðskort sín.
Auk þess vissi persónan, sem lét systur L. B. fá aðgöngu-
miða sinn, ekkert um þær upplýsingar, sem hinn ófreski
maður hafði gefið fyrirfram.
Annað mál — Sjóliðinn.
Kvöldið þann 15. nóvember 1949 var Croiset staddur á höf-
uðstöðvum lögreglunnar i borginni Hengelo. Hann var að
vinna við sakamál. Þegar hann hafði lokið störfum kl. 9.30
e.h. bað hann lögregluforingjann hr. S. að skrá niður hug-